Jump to content

adoret

E Victionario

Discretiva

adoret dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
adōret tertia singularis praesens activa coniunctivus adōrō (adōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /adˈoːret/(classice)
Syllabificatio phonetica: ad·ō·ret — morphologica: ad-or-et

Loci

[+/-]
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (versio II, 17/18 p. Chr. n.)

  • improbus hanc Athamas furtim dilexit; ab illa
comperit agricolis semina tosta dari:
ipsa quidem fecisse negas, sed fama recepit:
hoc est cur odio sit tibi serva manus.
non tamen hanc pro stirpe sua pia mater adoret:
ipsa parum felix visa fuisse parens. —Fasti Ovidii Nasonis [1][2]

class.

  • Tum evocante ipsa vultus benignitate productus adoret ac supplicet, et diu contemplatus multum extantem superque mensuram solitorum inter nos aspici elatam, oculis mite quiddam, sed nihilominus vivido igne flagrantibus, tunc deinde illam Vergili nostri vocem verens atque attonitus emittat? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Totum hoc plenum est varietatis: nam et indignationi convenit:
«et quisquam numen Iunonis adoret
et admirationi:
«quid non mortalia pectora cogis, auri sacra fames?» —Institutio oratoria Quintiliani [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber sextus, Iunius, versus 559 — adoret
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: adoret.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 19. 115 — adoret
  4. 4.0 4.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber nonus, II. [10] — adoret