Jump to content

aedificato

E Victionario

Discretiva

aedificato dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aedificātō secunda singularis futurum activa imperativus aedificō (aedificāre)
aedificātō tertia singularis futurum activa imperativus aedificō (aedificāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ae̯difiˈkaːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·tō — morphologica: aedi-fic-ato
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
aedificātō casus dativus singularis · genus masculinum participii aedificātus
aedificātō casus ablativus singularis · genus masculinum participii aedificātus
aedificātō casus dativus singularis · genus neutrum participii aedificātus
aedificātō casus ablativus singularis · genus neutrum participii aedificātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ae̯difiˈkaːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·tō — morphologica: aedi-ficat-o

Loci

[+/-]
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

[+/-]

saec. XII.

  • Qui quot et quales futuri sint in prolixitate supervenientium temporum, hoc est in mysterio ineffabilis Trinitatis eamdem Trinitatem in unitate divinitatis fideli cultura adoraturi: locus eorum (ut qui adhuc nascituri sunt) vacuus est, cum sine aedificato muro bonorum operum sit. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Visio octava  — aedificato
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificato.