Jump to content

aestimandum

E Victionario

Discretiva

aestimandum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
aestimandum
activa gerundium­ accusativo aestimō (aestimāre)
Forma Modus flexurae originis
aestimandum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi aestimandus
aestimandum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi aestimandus
aestimandum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi aestimandus
aestimandum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi aestimandus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ae̯stiˈmandum/(classice)
Syllabificatio phonetica: aes·ti·man·dum — morphologica: aestim-and-um

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
P. Cornelius Tacitus
55-117
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Eius rei fama varie homines adfecit: pars occupatis maiore aegritudine animis levem ex comparatione priorum ducere recentem equitum iacturam; pars non id quod acciderat per se aestimare, sed, ut in adfecto corpore quamvis levis causa magis quam in valido gravior sentiretur, ita tum aegrae et adfectae civitati quodcumque adversi incideret non rerum magnitudine sed viribus extenuatis, quae nihil quod adgravaret pati possent, aestimandum esse. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

class.

  • Quaedam tamen et nationibus puto magis aut minus convenire; in Graecis hanc licentiam tuleris; nos etiam cum scribimus, interpungere adsuevimus. Cicero quoque noster, a quo Romana eloquentia exiluit, gradarius fuit. Romanus sermo magis se circumspicit et aestimat praebetque aestimandum. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

class. (ca. 30 p.C.n.)

  • Adeo tamen nihil perpetuum est, sed semper pro vi corporis aestimandum, ut inbecillitas etiam cibum protinus facere necessarium possit, tenuem scilicet et exiguum, qui tantum sustineat; multique etiam ex profluvio sanguinis intermorientes ante ullam curationem vino reficiendi sunt, quod alioqui inimicissimum vulneri est. —De Medicina Celsi [4][2]

saec. I.

  • Et quanti aestimandum est, dum Asiam subigimus, in alio quodammodo orbe tropaea statuere et, quae tam longo intervallo natura videtur diremisse, una victoria subito committere? —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [5][2]

saec. I. (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Coniuncta defensio est, qualis pro Rabirio: Si occidisset, recte fecisset; sed non occidit. Ubi vero multa contra unam propositionem dicimus, cogitandum est primum quidquid dici potest, tum ex his quo quidque loco dici expediat aestimandum. In quo non idem sentio, quod de propositionibus paulo ante, quodque de argumentis probationum loco concessi, posse aliquando nos incipere a firmioribus. —Institutio oratoria Quintiliani [6]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.Ch.n.)

  • simul studiis inertibus et iuvenum imperitiae suetum livere iis qui vividam et incorruptam eloquentiam tuendis civibus exercerent. se quaestorem Germanici, illum domus eius adulterum fuisse. an gravius aestimandum sponte litigatoris praemium honestae operae adsequi quam corrumpere cubicula principum feminarum? —Annales P. Cornelii Taciti [7][2]

saec. IV.

  • Huc accedit quia non recte comparantur homines hominibus ex uno aliquo bono. Fieri enim potest ut alius non habeat aliquid quod alius habet, sed aliud habeat quod pluris aestimandum est. Maius enim bonum est obedientiae quam continentiae. —De bono coniugali Augustini [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXII, caput 8, [4] — aestimandum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: aestimandum.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 4. 40, versus 11 — aestimandum
  4. 4.0 4.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quintus, XXVI. [25b] — aestimandum
  5. 5.0 5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum VII, [14] — aestimandum
  6. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber septimus, I. [16] — aestimandum
  7. 7.0 7.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIII. [42] — aestimandum
  8. 8.0 8.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De bono coniugali. (Universitas Turicensis): . Caput XXIII, p. 29. — aestimandum