Jump to content

agitantia

E Victionario

Discretiva

agitantia dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
agitantia casus nominativus pluralis · genus neutrum participii agitāns
agitantia casus accusativus pluralis · genus neutrum participii agitāns
agitantia casus vocativus pluralis · genus neutrum participii agitāns

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /a.giˈtan.ti.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·ti·a — morphologica: agit-ant-ia

Loci

[+/-]
P. Ovidius Naso
–42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • Est nemus Haemoniae, praerupta quod undique claudit
silva: vocant Tempe; per quae Peneos ab imo
effusus Pindo spumosis volvitur undis
deiectuque gravi tenues agitantia fumos
nubila conducit summisque adspergine silvis
inpluit et sonitu plus quam vicina fatigat:
haec domus, haec sedes, haec sunt penetralia magni
amnis, in his residens facto de cautibus antro,
undis iura dabat nymphisque colentibus undas. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, Iuppiter et Io, versus 571 — agitantia
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: agitantia.