Jump to content

agitarem

E Victionario

Discretiva

agitarem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

agitārem

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitārem prima singularis imperfectum activa coniunctivus agitō (agitāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /agiˈtaːrem/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·rem — morphologica: agit-arem

agitarem

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitarem tertia pluralis futurum activa coniunctivus agitar
agitarem tertia pluralis
activa infinitivus agitar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ɜʒiˈtarɜ̃̃ĩ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: a·gi·ta·rem — morphologica: agit-arem

Loci

[+/-]
P. Ovidius Naso -42…+18Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (versio II, 17/18 p. Chr. n.)

  • Quem tamen esse deum te dicam, Iane biformis?
nam tibi par nullum Graecia numen habet.
ede simul causam, cur de caelestibus unus
sitque quod a tergo sitque quod ante vides.
haec ego cum sumptis agitarem mente tabellis,
lucidior visa est quam fuit ante domus. —Fasti Ovidii Nasonis [1][2]

class.

  • Quid sit ergo, quod me delectaverit quaeris? videtur mihi egregie dictum: sapiens divitiarum naturalium est quaesitor acerrimus. “Inani me,” inquis, “lance muneras. Quid est istud? Ego iam paraveram fiscos. Circumspiciebam, in quod me mare negotiaturus inmitterem, quod publicum agitarem, quas arcesserem merces. Decipere est istud, docere paupertatem, cum divitias promiseris.” —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, Ianuarius, versus 93 — agitarem
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: agitarem.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 20. 119, versus 5 — agitarem