Jump to content

agitastis

E Victionario

Discretiva

agitastis dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitāstis secunda pluralis perfectum activa indicativus agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /a.giˈtaːs.tis/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tās·tis — morphologica: agita[v-i]stis

Formae aliae

[+/-]

Loci

[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis
354–430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Acta exstant proconsularia et municipalia, quibus recitatis ostendimus, quanta vi memorati a vestris ut locis cederent urgebantur. Non culpamus, non invidemus: non frustra laborastis, non incassum terruistis, non inaniter agitastis: displicuit eis afflictis animositas sua; fracti sunt, emendati sunt, correcti ac recepti sunt, post suam damnationem, post aliorum dilationem, post vestram persecutionem. —Contra Cresconium grammaticum Donatistam Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Contra Cresconium grammaticum Donatistam. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Caput LX, p. 66. — agitastis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: agitastis.