Џиро ди Ломбардија
![]() | |
За трката | |
---|---|
Датум | почеток на октомври |
Регион | Ломбардија, Италија |
Месно име | Giro di Lombardia, Il Lombardia (италијански) |
Прекар | La classica delle foglie morte (италијански) Трка на паѓачките листови |
Дисциплина | Друмски велосипедизам |
Натпреварување | Светска турнеја на UCI |
Вид | Еднодневна трка |
Организатор | RCS Sport |
Директор на трката | Микеле Аквароне |
Историја | |
Прво одржување | 1905 |
Одржувања | 112 (до 2018) |
Прв победник | ![]() |
Најмногу победи | ![]() |
Неодамнешен победник | ![]() |
Џиро ди Ломбардија (италијански: Giro di Lombardia; наречена и Трка околу Ломбардија) — класична велосипедска трка која се вози низ областа Ломбардија, во Италија. Претставува последен „монумент“ во европскиот календар и е една од последните трки во рамки на календарот на Светската турнеја, при што многупати била одлучувачка за натпреварувањето. Нејзиниот прекар е „класик на мртвите (паѓачки) лисја“ (италијански: la classica delle foglie morte) поради тоа што се одржува во есен.
Историја[уреди | уреди извор]
Првото издание било во 1905 година. Тогаш била наречена Милано-Милано. Денешното име го добила во 1907 година. Рутата се менувала повеќепати. Милано, Сесто Сан Џовани, Бергамо, Варезе, Монца, Комо биле почетни или завршни точки на трката. Во 2004 година, трката започнала во Мендрисио во Швајцарија, а завршила во Комо. Најпознато искачување е Мадона дел Гизало, кое се наоѓа во завршниот дел на трката. На врвот се наоѓа мал музеј посветен на верата и велосипедизмот.
Фаусто Копи ја освоил рекордни пет пати. Французинот Анри Пелисје и Ирецот Шон Кели се единствените неиталијански возачи кои ја освоиле трката трипати. Најнеодамнешните изданија на трката (2012 и 2013) ги освоил Хоаким Родригес.
Рута[уреди | уреди извор]
Рутата била менувана повеќепати низ годините, иако симболот на трката останало езерото Комо и искачувањето Гизало кое започнува близу Белаџо и се доаѓа до црквата Мадона дел Гизало, патронот на велосипедистите. Милано, Монца, Комо и Бергамо биле традиционално завршните градови на трката низ годините. Од 2004 година, крајот се вратил на езерото во Комо со краткото, но тешко, искачување Сан Фермо дела Баталја, неколку километри пред крајот. Во 2010 година бил воведено искачувањето Колма ди Сормано кое го заменило искачувањето Цвилјо по искачувањето Гизало. Искачувањето Сормано било исто така воведено во целосно променетата рута во 2011 година. Искачувањето било поставено пред Мадона дел Гизало. По искачувањето Гизало, следувала рамна делница до Леко за последното искачување на трката во должина од 3,4 километри. По спустот останувале само 3 километри до крајот. Стрмниот пат на искачувањето Вила Вергано се покажало за одлучувачки во 2011 и 2012 година.[1]
Години | Почеток | Крај |
---|---|---|
1905–1960 | Милано | Милано |
1961–1984 | Милано | Комо |
1984–1989 | Комо | Милано (Дуомо) |
1990–1994 | Милано | Монца |
1995–2001 | Варезе | Бергамо |
2002 | Канту | Бергамо |
2003 | Комо | Бергамо |
2004–2006 | Мендризио (ШВА) | Комо |
2007–2009 | Варезе | Комо |
2010 | Милано | Комо |
2011 | Милано | Леко |
2012–2013 | Бергамо | Леко |
2014, 2016 | Комо | Бергамо |
2015, 2017 | Бергамо | Комо |
Победници[уреди | уреди извор]
Повеќекратни победници[уреди | уреди извор]
Победи | Велосипедист | Држава | Изданија |
---|---|---|---|
5 | Фаусто Копи | ![]() |
1946, 1947, 1948, 1949, 1954 |
4 | Алфредо Бинда | ![]() |
1925, 1926, 1927, 1931 |
3 | Анри Пелисје | ![]() |
1911, 1913, 1920 |
Костанте Џирарденго | ![]() |
1919, 1921, 1922 | |
Гаетано Белони | ![]() |
1915, 1918, 1928 | |
Џино Бартали | ![]() |
1936, 1939, 1940 | |
Шон Кели | ![]() |
1983, 1985, 1991 | |
Дамијано Кунего | ![]() |
2004, 2007, 2008 | |
2 | Џовани Брунеро | ![]() |
1923, 1924 |
Алдо Бини | ![]() |
1937, 1942 | |
Марио Ричи | ![]() |
1941, 1945 | |
Јо де Ро | ![]() |
1962, 1963 | |
Франко Битоси | ![]() |
1967, 1970 | |
Еди Меркс | ![]() |
1971, 1972 | |
Феличе Џимонди | ![]() |
1966, 1973 | |
Роже де Влеминк | ![]() |
1974, 1976 | |
Франческо Мозер | ![]() |
1975, 1978 | |
Бернар Ино | ![]() |
1979, 1984 | |
Џанбатиста Барончели | ![]() |
1977, 1986 | |
Тони Ромингер | ![]() |
1989, 1992 | |
Микеле Бартоли | ![]() |
2002, 2003 | |
Паоло Бетини | ![]() |
2005, 2006 | |
Филип Жилбер | ![]() |
2009, 2010 | |
Хоаким Родригес | ![]() |
2012, 2013 | |
Винченцо Нибали | ![]() |
2015, 2017 |
По националност[уреди | уреди извор]
# на победи | Држава |
---|---|
69 | ![]() |
12 | ![]() |
12 | ![]() |
5 | ![]() |
4 | ![]() |
3 | ![]() |
2 | ![]() |
1 | ![]() |
1 | ![]() |
1 | ![]() |
1 | ![]() |
1 | ![]() |
1 | ![]() |
Наводи[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
![]() |
„Џиро ди Ломбардија“ на Ризницата ? |
- Матична страница
- Достигнувања на Џиро ди Ломбардија на Cycling Archives
- Достигнувања на Џиро ди Ломбардија на Cycling Quotient