Pergi ke kandungan

Hak untuk privasi

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Hak untuk privasi ialah unsur pelbagai tradisi undang-undang yang berhasrat untuk menghalang tindakan kerajaan dan swasta yang mengancam privasi individu.[1][2] Lebih 150 perlembagaan negara menyebut hak privasi.[3] Pada 10 Disember 1948, Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menerima pakai Perisytiharan Hak Asasi Manusia Sejagat (UDHR), yang asalnya ditulis untuk menjamin hak individu semua orang di mana-mana; Walaupun hak untuk privasi tidak terdapat dalam dokumen itu, ramai yang mentafsir perkara ini melalui Perkara 12, yang menyatakan: "Tiada sesiapapun boleh tertakluk kepada campur tangan sewenang-wenangnya terhadap privasi, keluarga, rumah atau surat-menyuratnya, mahupun serangan terhadap kehormatan dan reputasinya. Setiap orang berhak mendapat perlindungan undang-undang terhadap gangguan atau serangan sedemikian."[4]

  1. ^ "The Privacy Torts Diarkibkan 2017-09-08 di Wayback Machine" (19 December 2000). Privacilla.org.
  2. ^ "Right to Privacy". faculty.uml.edu. Dicapai pada 31 March 2018.
  3. ^ "Read about "Right to privacy" on Constitute". constituteproject.org. Dicapai pada 31 March 2018.
  4. ^ Nations, United. "Universal Declaration of Human Rights" (dalam bahasa Inggeris). United Nations. Dicapai pada 30 May 2021.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]