Kewartawanan tabloid

Tabloid ialah akhbar dengan saiz halaman padat lebih kecil daripada helaian lebar. Tiada saiz standard untuk format akhbar ini..

Perkataan tabloid berasal daripada nama yang diberikan oleh syarikat farmaseutikal yang berpangkalan di London Burroughs Wellcome & Co. kepada tablet mampat yang mereka pasarkan sebagai pil "Tabloid" pada akhir 1880-an.^[1] Konotasi tabloid tidak lama kemudian digunakan pada item mampat kecil yang lain. Item 1902 dalam Westminster Gazette London menyatakan, "Pemilik berhasrat untuk memberikan dalam bentuk tabloid semua berita yang dicetak oleh jurnal lain." Oleh itu, kewartawanan tabloid pada tahun 1901, pada asalnya bermaksud kertas yang memekatkan cerita ke dalam format yang ringkas dan mudah diserap. Istilah ini mendahului rujukan 1918 kepada akhbar-akhbar lembaran yang lebih kecil yang mengandungi cerita ringkas.^[2]

Akhbar tabloid, terutamanya di United Kingdom, berbeza secara meluas dalam pasaran sasaran, penjajaran politik, gaya editorial dan peredarannya. Oleh itu, pelbagai istilah telah dicipta untuk menerangkan subjenis format kertas serba boleh ini. Terdapat, secara amnya, dua jenis utama akhbar tabloid: atas merah dan padat. Perbezaannya adalah sebahagian besar daripada gaya editorial; kedua-dua tabloid teratas merah dan tabloid padat merangkumi lebar spektrum politik daripada sosialisme kepada konservatisme kapitalis, walaupun tabloid teratas merah, berdasarkan pasaran sasaran kelas pekerja sejarah mereka, umumnya menerima populisme pada tahap tertentu. Tabloid atas merah dinamakan sedemikian kerana kecenderungan mereka, dalam penggunaan British dan Komanwel, untuk mempunyai kepala berita mereka dicetak dalam dakwat merah; istilah padat dicipta untuk mengelakkan konotasi perkataan tabloid, yang membayangkan tabloid atas merah, dan telah meminjamkan namanya kepada kewartawanan tabloid, iaitu kewartawanan selepas fesyen wartawan top merah.

Tabloid teratas merah, dinamakan sempena kepala berita merah yang membezakannya, menggunakan satu bentuk penulisan yang dikenali sebagai kewartawanan tabloid; gaya ini menekankan ciri seperti cerita jenayah sensasi, astrologi, ruangan gosip tentang kehidupan peribadi selebriti dan bintang sukan, dan berita makanan ringan. Lajur gosip selebriti yang muncul dalam tabloid teratas berwarna merah dan menumpukan pada amalan seksual mereka, penyalahgunaan narkotik dan aspek peribadi kehidupan mereka sering bersempadan, dan kadangkala melintasi garis fitnah.

Bahagian atas merah cenderung ditulis dengan perbendaharaan kata dan tatabahasa yang ringkas dan mudah; susun atur mereka biasanya memberikan penonjolan yang lebih besar kepada gambar daripada perkataan. Gaya penulisan tabloid teratas merah sering dituduh sensasi dan berat sebelah politik yang melampau; top merah telah dituduh sengaja mencetuskan kontroversi dan secara terpilih melaporkan cerita yang menarik perhatian, atau yang mempunyai nilai kejutan. Dalam kes yang melampau, tabloid telah dituduh berbohong atau menyalahgambarkan kebenaran untuk meningkatkan peredaran.^[3][4]

Contoh akhbar atasan merah British termasuk The Sun, Daily Star dan Daily Mirror. Walaupun tidak menggunakan masthead berwarna merah, Daily Mail dan Daily Express turut menggunakan model 'tabloid journalism'.

Berbeza dengan tabloid merah atas, kompak menggunakan gaya editorial yang lebih rapat dikaitkan dengan akhbar lembaran lebar. Malah, kebanyakan tabloid padat dahulunya menggunakan saiz kertas lembaran lebar, tetapi diubah untuk menampung bacaan dalam ruang yang sempit, seperti dalam bas atau kereta api komuter yang sesak. Istilah kompak dicipta pada tahun 1970-an oleh Daily Mail, salah satu akhbar terdahulu untuk membuat perubahan, walaupun kini sekali lagi memanggil dirinya sebagai tabloid. [perlu rujukan] Tujuan di sebalik ini adalah untuk mengelakkan perkaitan perkataan tabloid dengan gaya editorial yang rancak dan lancang akhbar red top.

Para mualaf awal dari format broadsheet membuat perubahan pada tahun 1970-an; dua akhbar British yang mengambil langkah ini pada masa itu ialah Daily Mail dan Daily Express. Pada tahun 2003, The Independent juga membuat perubahan atas sebab yang sama, dengan cepat diikuti oleh The Scotsman dan The Times. Sebaliknya, The Morning Star sentiasa menggunakan saiz tabloid, tetapi berbeza dengan kedua-dua kertas atas merah dan bekas helaian lebar; walaupun The Morning Star menekankan berita sukar, ia merangkumi sosialisme dan diedarkan kebanyakannya di kalangan buruh kolar biru.

Tabloid padat, sama seperti akhbar berformat broadsheet dan Berliner, merangkumi spektrum politik daripada progresif kepada konservatif dan daripada kapitalis kepada sosialis.

Di Maghribi, Maroc Soir, yang dilancarkan pada November 2005, diterbitkan dalam format tabloid.^[5]

Di Afrika Selatan, akhbar harian Volksblad yang berpangkalan di Bloemfontein menjadi akhbar lembaran lebar pertama yang serius bertukar kepada tabloid, tetapi hanya pada hari Sabtu. Walaupun formatnya popular di kalangan pembacanya, akhbar itu tetap menjadi helaian lebar pada hari bekerja. Ini juga berlaku dalam akhbar harian Pietermaritzburg, The Witness di wilayah KwaZulu-Natal. The Daily Sun, diterbitkan oleh Naspers, sejak itu telah menjadi akhbar harian terlaris di Afrika Selatan dan ditujukan terutamanya kepada kelas pekerja kulit hitam. Ia menjual lebih 500,000 salinan setiap hari, mencapai kira-kira 3,000,000 pembaca. Selain menawarkan pandangan yang kadangkala menyindir tentang keseriusan berita arus perdana, Daily Sun juga merangkumi teori sampingan dan dakwaan paranormal seperti tikoloshes, penglihatan nenek moyang dan semua perkara ghaib. Ia juga diterbitkan sebagai Sunday Sun.

Di Mauritius, akhbar petang popular Le Mauricien beralih daripada tabloid (1908–2008) kepada format Berliner (2008–2013) dan kini menggunakan format padat dengan 32 halaman sepanjang minggu dan 48 halaman pada hari Sabtu.

Di Bangladesh, Daily Manab Zamin menjadi yang pertama dan kini merupakan tabloid bahasa Bengali yang diedarkan terbesar di dunia.

Di Georgia, akhbar mingguan berbahasa Inggeris The Financial bertukar kepada format padat pada tahun 2005 dan menggandakan bilangan halaman dalam setiap keluaran. Akhbar berbahasa Georgia lain telah menguji format padat pada awal 1990-an.

Kewartawanan tabloid masih merupakan konsep yang berkembang dalam media cetak India. Tabloid pertama, Blitz telah dimulakan oleh Russi Karanjia pada 1 Februari 1941 dengan perkataan "Our Blitz, India's Blitz against Hitler!". Blitz pertama kali diterbitkan dalam bahasa Inggeris dan kemudian bercabang dengan versi Hindi, Marathi dan Urdu. Pada tahun 1974, anak perempuan Russi Rita mengasaskan majalah Cine Blitz. Pada tahun 2005, Times of India mengeluarkan akhbar tabloid Mumbai yang berdedikasi, Mumbai Mirror, yang menonjolkan cerita dan isu berkaitan Mumbai. Tehelka bermula sebagai portal berita pada tahun 2000. Ia memecahkan cerita tentang mengatur perlawanan dalam Kriket India dan Antarabangsa dan operasi menyengat mengenai perjanjian pertahanan dalam Tentera India. Pada tahun 2007, ia menutup kedai dan muncul semula dalam bentuk tabloid, dan telah dihargai untuk jenama kewartawanan penyiasatannya. Akhbar tabloid popular lain dalam media Inggeris ialah Mid-Day, sebuah akhbar petang yang diterbitkan dan didedikasikan untuk Mumbai dan akhbar perniagaan seperti MINT. Terdapat banyak tabloid dalam kebanyakan bahasa rasmi India. Terdapat tabloid semua belia dengan nama TILT - The ILIKE Times.

Di Indonesia, tabloid termasuk Bola, GO (Gema Olahraga, defunct), Soccer (defunct), Fantasy (defunct), Buletin Sinetron (defunct), Pro TV (defunct), Citra (defunct), Genie, Bintang Indonesia (Indonesian Stars) , Nyata, Wanita Indonesia (Wanita Indonesia), Cek dan Ricek, dan Nova.

Di Oman, TheWeek ialah mingguan bebas 48 muka surat, semua warna, bebas yang diterbitkan daripada Muscat di Kesultanan Oman. Akhbar percuma pertama Oman telah dilancarkan pada Mac 2003 dan kini telah mengumpul apa yang dipercayai sebagai pembaca terbesar untuk mana-mana penerbitan di Oman. Cik Mohana Prabhakar ialah editor pengurusan penerbitan itu. TheWeek diaudit oleh BPA Worldwide, yang telah memperakui peredarannya sebagai purata mingguan sebanyak 50,300.

Di Pakistan, Khabrain ialah akhbar tabloid yang popular dalam kalangan kelas menengah bawah. Kumpulan berita ini memperkenalkan kertas baru, Naya Akhbar yang setanding lebih sensasi. Di peringkat tempatan, banyak tabloid sensasi boleh dilihat tetapi, tidak seperti Khabrain atau akhbar nasional besar lain, ia hanya diedarkan di peringkat tempatan di daerah.

Tabloid di Filipina biasanya ditulis dalam bahasa tempatan, seperti Tagalog atau Bisaya, salah satu tabloid Tagalog teratas yang tersenarai ialah Bulgar, tetapi ada yang ditulis dalam bahasa Inggeris, seperti People's Journal dan Tempo. Seperti konotasi kewartawanan biasa mereka, tabloid Filipina biasanya melaporkan cerita jenayah sensasi dan gosip selebriti, dan beberapa tabloid memaparkan gambar gadis bertelanjang dada. Beberapa tabloid adalah rakan vernakular akhbar berbahasa Inggeris oleh penerbit yang sama, seperti Pilipino Star Ngayon (The Philippine Star), Bandera (Philippine Daily Inquirer), dan Balita (Manila Bulletin). Di Selatan Filipina, tabloid mingguan baharu, The Mindanao Examiner, kini memasukkan perkhidmatan media, seperti fotografi dan pengeluaran video, ke dalam barisannya sebagai sumber untuk membiayai kos tinggi percetakan dan perbelanjaan lain. Ia juga dalam pembuatan filem bebas.

Format Berliner, yang digunakan oleh banyak akhbar Eropah terkemuka, bersaiz antara tabloid dan helaian lebar. Dalam konteks akhbar, istilah Berliner biasanya digunakan hanya untuk menggambarkan saiz, bukan untuk merujuk kepada kualiti lain penerbitan. Tabloid terbesar (dan akhbar secara amnya) di Eropah, mengikut edaran, ialah Bild Jerman, dengan kira-kira 2.5 juta naskhah (turun daripada 5 juta lebih pada 1980-an). Walaupun saiz kertasnya lebih besar, gayanya disalin daripada tabloid British.

Di Denmark, tabloid dalam erti kata British dikenali sebagai 'formiddagsblade' (akhbar sebelum tengah hari), dua yang terbesar ialah BT dan Ekstra Bladet. Akhbar lama yang lebih serius Berlingske Tidende beralih daripada format helaian lebar kepada format tabloid pada tahun 2006, sambil mengekalkan profil berita tetap utuh.

Di Finland, akhbar terbesar dan akhbar langganan harian terbesar di negara Nordic Helsingin Sanomat menukar saiznya daripada helaian lebar kepada tabloid pada 8 Januari 2013.

Di Perancis, Nice Matin (atau Le Dauphiné), sebuah akhbar Perancis Selatan yang popular bertukar daripada Broadsheet kepada Tabloid pada 8 April 2006. Mereka menukar format cetakan dalam satu hari selepas keputusan ujian menunjukkan bahawa 74% menyukai format Tabloid berbanding dengan Broadsheet. Tetapi tabloid paling terkenal yang berurusan dengan cerita jenayah ialah Le Nouveau Detective, yang dicipta pada awal abad ke-20. Tabloid mingguan ini mempunyai edaran nasional.

Di Belanda, beberapa akhbar telah mula menerbitkan versi tabloid akhbar mereka, termasuk salah satu akhbar 'berkualiti' utama, NRC Handelsblad, dengan nrc•next (berhenti 2021) pada 2006. Dua akhbar tabloid percuma turut diperkenalkan pada awal 2000-an , 'Metro dan Sp!ts (berhenti 2014), kebanyakannya untuk pengedaran dalam pengangkutan awam. Pada tahun 2007, tabloid percuma ketiga dan keempat muncul, 'De Pers' (berhenti 2012) dan 'DAG' (berhenti 2008). De Telegraaf, datang dalam helaian lebar tetapi bertukar kepada tabloid pada 2014.^[6]

Di Norway, hampir semua akhbar telah bertukar daripada helaian lebar kepada format tabloid, yang berukuran 280 x 400 mm. Tiga akhbar terbesar ialah Dagbladet, VG, dan Aftenposten.

Di Poland, akhbar Fakt, kadangkala Super Express dianggap sebagai tabloid.^[7]

Di United Kingdom, tiga akhbar harian lembaran lebar sebelum ini—The Times, The Scotsman dan The Guardian—telah bertukar kepada saiz tabloid dalam beberapa tahun kebelakangan ini, dan dua—Daily Express dan Daily Mail—pada tahun-tahun sebelumnya, walaupun The Times dan The Scotsman memanggil format "padat" untuk mengelakkan konotasi perkataan tabloid di pasaran bawah. Begitu juga, apabila merujuk kepada akhbar tabloid pasaran bawah, istilah alternatif "red-top" (merujuk kepada kepala berita tradisional berwarna merah) semakin digunakan, untuk membezakannya daripada akhbar kompak pasaran atas dan pertengahan. The Morning Star juga datang dalam format tabloid; walau bagaimanapun, ia mengelakkan cerita selebriti, dan sebaliknya mengutamakan isu berkaitan kesatuan buruh.

Di Kanada banyak akhbar jenama Sun Postmedia adalah dalam format tabloid termasuk The Province, sebuah akhbar untuk pasaran British Columbia. Penerbit Kanada Black Press menerbitkan akhbar di wilayah British Columbia dan Alberta dalam kedua-dua tabloid (10 1⁄4 in (260 mm) lebar dengan 14 1⁄2 in (368 mm) dalam) dan apa yang dipanggil format “tab tinggi” , di mana yang terakhir adalah 10 1⁄4 in (260 mm) lebar dengan 16 1⁄4 in (413 mm) dalam, lebih besar daripada tabloid tetapi lebih kecil daripada helaian lebar yang turut diterbitkannya.^[8]

Di Amerika Syarikat, tabloid harian bermula sejak penubuhan New York Daily News pada tahun 1919, diikuti oleh New York Daily Mirror, dan New York Evening Graphic pada tahun 1920-an. Persaingan antara ketiga-tiga mereka untuk berita jenayah, seks dan selebriti dianggap sebagai skandal kepada akhbar arus perdana hari ini. Format tabloid digunakan oleh beberapa kertas Amerika yang dihormati dan sememangnya memenangi hadiah. Tabloid A.S. yang terkenal termasuk New York Post, Berita Harian dan Hari Berita di New York, San Francisco Examiner, The Bakersfield Californian dan La Opinión di California, The Jersey Journal dan The Trentonian di New Jersey, Philadelphia Daily News, Delaware County Daily Times dan The Citizens' Voice, The Burlington Free Press, The Oregonian, Chicago Sun-Times dan Boston Herald. Tabloid AS yang menghentikan penerbitan termasuk Denver's Rocky Mountain News.

Di Australia, tabloid termasuk The Advertiser, the Herald Sun, The Sun-Herald, The Daily Telegraph, The Courier Mail, The West Australian, The Mercury, Hamilton Spectator, The Portland Observer, The Casterton News dan The Melbourne Observer.

Di Argentina, salah satu daripada dua akhbar utama negara itu, Clarín, ialah tabloid.

Di Brazil, banyak akhbar adalah tabloid, termasuk harian sukan Lance! (yang beredar di bandar seperti Rio de Janeiro dan São Paulo), kebanyakan penerbitan pada masa ini dan dahulunya dimiliki oleh Grupo RBS (terutamanya harian Porto Alegre Zero Hora), dan, pada Mac 2009, O Dia yang berpangkalan di Rio de Janeiro bertukar kepada tabloid daripada broadsheet, walaupun, beberapa tahun kemudian, ia kembali menjadi broadsheet. Penerbitan saudaranya, Meia Hora sentiasa menjadi tabloid, tetapi dalam format yang lebih kecil sedikit daripada O Dia dan Lance!.

Penggunaan istilah 'tabloid' yang lebih terkini merujuk kepada akhbar mingguan atau separuh mingguan dalam format tabloid. Kebanyakan daripada ini pada dasarnya adalah akhbar yang mudah, diterbitkan dalam format tabloid, kerana penumpang kereta api bawah tanah dan bas lebih suka membaca akhbar bersaiz lebih kecil kerana kekurangan ruang. Akhbar-akhbar ini dibezakan daripada akhbar harian utama, kerana mereka bertujuan menawarkan sudut pandangan "alternatif", sama ada dalam erti kata bahawa editor kertas itu lebih berorientasikan tempatan, atau bahawa akhbar itu bebas dari segi editorial daripada konglomerat media utama.

Faktor lain yang membezakan tabloid mingguan "alternatif" daripada akhbar harian utama ialah penerbitan mereka yang kurang kerap, dan ia biasanya percuma kepada pengguna, kerana ia bergantung pada hasil iklan. Selain itu, tabloid mingguan alternatif cenderung untuk menumpukan pada isu peringkat tempatan atau kejiranan, dan pada hiburan tempatan di bar dan teater tempatan.

Tabloid alternatif boleh diletakkan sebagai akhbar kelas atasan (berkualiti), untuk menarik minat sektor pasaran yang lebih berpendidikan dan berpendapatan tinggi; sebagai pasaran pertengahan (popular); atau sebagai akhbar downmarket (sensasi), yang menekankan cerita jenayah sensasi dan gosip selebriti. Dalam setiap kes, akhbar akan memperoleh hasil pengiklanan mereka daripada pelbagai jenis perniagaan atau perkhidmatan. Pengiklan mingguan kelas atas selalunya ialah syarikat runcit, butik dan teater organik manakala syarikat pasaran bawah mungkin mempunyai syarikat perdagangan, pasar raya dan industri seks. Kedua-duanya biasanya mengandungi iklan daripada bar tempatan, peniaga kereta, panggung wayang dan bahagian iklan terperingkat.

• Bessie, Simon Michael. Jazz Journalism: The Story Of The Tabloid Newspapers (1938) online