Naar inhoud springen

Caratacus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Caratacus
Caratācos
ca. 10? − na 50
Caratacus voor het tribunaal van Claudius in Rome
Caratacus voor het tribunaal van Claudius in Rome
Koning van de Britten en de Catuvellauni
Periode voor 43−50
Voorganger Cunobelin
Opvolger Cogidubnus
Overleden Rome, Romeinse Rijk
Vader Cunobellinus
Moeder ?
Dynastie Catuvellauni
Bron: Cassius Dio
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk

Caratacus (Brythonisch *Caratācos, Grieks Καράτακος; met als varianten Caractacus en Καρτάκης) was een historische Britse leider van de stam der Catuvellauni, die de Britse opstand tegen de Romeinse inval leidde.

Caratacus was de zoon van de koning der Catuvellani, Cunobellinus (10-43 n.Chr). De vader van Caratacus had Zuidoost-Britannia onder zijn hegemonie gebracht en zijn residentie van Verulamium (het tegenwoordige St. Albans) naar Camelodunum (huidige Colchester) verplaatst.

Caratacus werd in 43 n.Chr. door het Romeinse expeditieleger onder Aulus Plautius Silvanus verslagen en vluchtte naar de Silures (in Zuidoost-Wales). Aan het hoofd van dezen werd hij in 51 n.Chr. wederom overwonnen door de stadhouder Publius Ostorius Scapula. Daarna week hij uit naar de Brigantes, wier koningin Cartimandua hem echter aan de Romeinen uitleverde.

Hij werd vervolgens te Rome als krijgsgevangene in de triomftocht meegevoerd, maar door keizer Claudius begenadigd.