Naar inhoud springen

Circuit des Nations

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het circuit zoals het in 1950 werd gebruikt voor het wereldkampioenschap wegrace

Het Circuit des Nations was een stratencircuit in de Zwitserse stad Genève. Het was in gebruik van 1938 tot en met 1950 en werd gebruikt voor auto- en motorraces. In het seizoen 1950 werd het ook gebruikt voor het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen.

Het circuit gebruikte voornamelijk de Rue de Lausanne, tussen het meer van Genève en de Place des Nations. Nadat een helft van de Rue de Lausanne gereden was, keerden de coureurs bij een geïmproviseerde haarspeldbocht om terug te rijden over de andere weghelft. Het circuit was 4,1 kilometer lang, maar soms werd ook een korter stuk van 2,9 kilometer gebruikt en de motorracers reden een iets langer circuit van 6,3 kilometer lengte.

Na de Tweede Wereldoorlog begon met wedstrijden te houden met auto's uit de Formule 1 en de Formule 2, maar deze races maakten nooit deel uit van de wereldkampioenschappen.

1e Grand Prix des Nations

[bewerken | brontekst bewerken]

21 juli 1946, FIA Grand Prix, 44 ronden op het korte circuit (2,9 km).

Plaats Coureur Auto
1 Vlag van Italië Giuseppe Farina Alfa Romeo 158
2 Vlag van Italië Carlo Felice Trossi Alfa Romeo 158
3 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Wimille Alfa Romeo 158
4 Vlag van Italië Tazio Nuvolari Maserati 4CL
5 Vlag van Zwitserland Emmanuel de Graffenried Maserati 4CL
6 Vlag van Thailand Prince Bira ERA B
7 Vlag van Italië Achille Varzi Alfa Romeo 158
8 Vlag van Frankrijk Raymond Sommer Maserati 4CL
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk George Abecassis Alta
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Reg Parnell Maserati 4CL
DNF Vlag van Italië Luigi Villoresi Maserati 4CL

2e Grand Prix de Genève

[bewerken | brontekst bewerken]

2 mei 1948 FIA Formula 2 (geen kampioenschapsrace), 70 ronden op het korte circuit (2,9 km).

Talbot Lago T26
Plaats Coureur Team Auto
1 Vlag van Frankrijk Raymond Sommer Equipe Gordini Simca-Gordini T11
2 Vlag van Thailand Prince Bira Equipe Gordini Simca-Gordini T11
3 Vlag van Frankrijk Robert Manzon Equipe Gordini Simca-Gordini T11
4 Vlag van Verenigde Staten Harry Schell Ecurie Bleue Cisitalia D46-Fiat
5 Vlag van Frankrijk "Robert" Ecurie Pano Cisitalia D46-Fiat
6 Vlag van Zwitserland Claude Bernheim Ecurie Autosport Cisitalia D46-Fiat
DNF Vlag van Frankrijk Raymond de Saugé Raymond de Saugé Destrez Cisitalia D46-Fiat
DNF Vlag van Italië Carlo Pesci Carlo Pesci Cisitalia D46-Fiat
DNF Vlag van Frankrijk Roger Loyer Ecurie de Paris Cisitalia D46-Fiat
DNF Vlag van Frankrijk Maurice Trintignant Equipe Gordini Simca-Gordini T11
DNF Vlag van Oostenrijk Hans Stuck Hans Stuck Cisitalia D46-Fiat
DNF Vlag van Zwitserland Rudolf Fischer Ecurie Espadon Simca-Gordini T11
DNQ Vlag van Italië Walter Triverio Ecurie Pano Cisitalia D46-Fiat

2e Grand Prix des Nations

[bewerken | brontekst bewerken]

2 mei 1948, FIA Formula 1, (geen kampioenschapsrace), 80 ronden op het korte circuit (2,9 km).

Delahaye 135S
Plaats Coureur Auto
1 Vlag van Italië Giuseppe Farina Maserati 4CLT
2 Vlag van Zwitserland Emmanuel de Graffenried Maserati 4CL
3 Vlag van Frankrijk Raymond Sommer Ferrari 166SC
4 Vlag van Frankrijk Eugène Chaboud Delahaye 135S
5 Vlag van Frankrijk Henri Louveau Delage D6.70
6 Vlag van Argentinië Clemar Bucci Maserati 4CL
DNF Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Wimille Simca-Gordini T15
DNF Vlag van Frankrijk Charles Pozzi Talbot-Lago T150C
DNF Vlag van Frankrijk Louis Rosier Talbot-Lago 150SS
DNF Vlag van Frankrijk Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago 150C
DNF Vlag van Italië Nello Pagani Maserati 4CL
DNF Vlag van Italië Luigi Villoresi Maserati 4CL
DNF Vlag van Italië Luigi Fagioli Maserati 4CL
DNF Vlag van Frankrijk Maurice Trintignant Simca-Gordini T15
DNF Vlag van Thailand Prince Bira Maserati 4CL
DNF Vlag van Zwitserland Richard Ramseyer Maserati 4CL
DNF Vlag van Monaco Louis Chiron Talbot-Lago T26 SS

3e Grand Prix de Genève

[bewerken | brontekst bewerken]

30 juli 1950, FIA Formula 2 (geen kampioenschapsrace), 45 ronden op het lange circuit (3,9 km).

Veritas Meteor
Plaats Coureur Team Auto
1 Vlag van Frankrijk Maurice Trintignant Equipe Gordini Simca-Gordini T15
2 Vlag van Frankrijk André Simon Equipe Gordini Simca-Gordini T15
3 Vlag van Italië Dorino Serafini Scuderia Ferrari Ferrari 166F2
4 Vlag van Argentinië Roberto Mieres Automovil Club Argentina Maserati 4CLT/48
5 Vlag van Zwitserland André Canonica André Canonica Simca-Gordini T11
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lance Macklin HW Motors Ltd. HWM/Alta
7 Vlag van Zwitserland Alfred Dattner Alfred Dattner Simca-Gordini T11
8 Vlag van Italië Luigi Villoresi Scuderia Ferrari Ferrari 166F2
9 Vlag van Zwitserland Toni Branca Mme. Walckiers Simca-Gordini T15
10 Vlag van Frankrijk "Robert" Ecurie Paris Cisitalia D46/Fiat
DNF Vlag van Italië Mario Tadini Scuderia Ferrari Ferrari 166F2
DNF Vlag van Frankrijk Aldo Gordini Equipe Gordini Simca-Gordini T15
DNF Vlag van Frankrijk Roger Loyer Ecurie Paris Simca-Gordini T16
DNF Vlag van Zwitserland Paul Glauser Ecurie Suisse Veritas Meteor
DNF Vlag van Verenigde Staten Alexander Orley Alexander Orley Veritas Meteor
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk George Abecassis HW Motors Ltd. HWM/Alta
DNF Vlag van Argentinië Ernesto Tornqvist Equipe Gordini Simca-Gordini T11
DNF Vlag van Verenigde Staten Harry Schell Horschell Racing Corporation Cooper T12/JAP

3e Grand Prix des Nations

[bewerken | brontekst bewerken]

30 juli 1950, FIA Formula 1 (geen kampioenschapsrace), 68 ronden op het lange circuit (3,9 kilometer).

Alfa Romeo 159
Plaats Coureur Auto
1 Vlag van Argentinië Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 158
2 Vlag van Zwitserland Emmanuel de Graffenried Alfa Romeo 158
3 Vlag van Italië Piero Taruffi Alfa Romeo 158
4 Vlag van Italië Alberto Ascari Ferrari 125
5 Vlag van Frankrijk Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago T26C
6 Vlag van Italië Giuseppe Farina Alfa Romeo 158
7 Vlag van Frankrijk Robert Manzon Simca-Gordini T15
8 Vlag van Monaco Louis Chiron Maserati 4CLT-48
9 Vlag van Italië Luigi Villoresi Ferrari 125
10 Vlag van België Johnny Claes Talbot-Lago T26C
11 Vlag van Italië Felice Bonetto Maserati Milano 4CLT-50
12 Vlag van Italië Franco Rol Maserati 4CLT-48
13 Vlag van Zwitserland Toni Branca Maserati 4CL
DNF Vlag van Frankrijk Raymond Sommer Talbot-Lago T26C
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Reg Parnell Maserati 4CLT-48
DNF Vlag van Thailand Prince Bira Maserati 4CLT-48
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk David Murray Maserati 4CLT-48
DNF Vlag van Italië Gianfranco Comotti Maserati Milano 4CLT-50
DNF Vlag van Verenigde Staten Harry Schell Maserati 4CLT-48
DNF Vlag van Argentinië José Froilán González Maserati 4CLT-48

Grand Prix van Zwitserland

[bewerken | brontekst bewerken]

De Grand Prix van Zwitserland maakte in 1928 voor het eerst deel uit van het Europees kampioenschap wegrace, maar men reed op verschillende circuits: het Circuit de Meyrin in Genève, het Circuit Saint-Sauveur in Lugano en het stratencircuit Bremgarten in Bern.

In 1938 reed men voor het eerst op het Circuit des Nations, maar door een onderbreking vanwege de Tweede Wereldoorlog reed men pas in 1946 opnieuw in Genève. In 1947 werd om de Europese titels gevochten in Bremgarten, maar in 1948 weer op het Circuit des Nations. In het seizoen 1949 werd het wereldkampioenschap wegrace voor het eerst georganiseerd, maar toen reed men weer op het circuit van Bremgarten. In 1950 was het Circuit des Nations weer aan de beurt, maar daarna verhuisde de Zwitserse Grand Prix naar Bremgarten, tot het Zwitserse raceverbod na 1954 in werking trad.

Een dergelijke DKW US 250 gebruikte Ewald Kluge
Norton International uit het einde van de jaren dertig

(gekleurde achtergrond = wedstrijd in het kader van het Europees kampioenschap wegrace)

Jaar Klasse 1e
1938 250 cc Vlag van nazi-Duitsland Ewald Kluge (DKW)
350 cc Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell (Norton)
500 cc Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell (Norton)
Zijspannen (600 cc) Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Horton / Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Seals (Norton)
1946 250 cc Vlag van Italië Celeste Cavaciuti (Moto Guzzi)
350 cc Vlag van Zwitserland W. Hess (Velocette)
500 cc Vlag van Italië Nello Pagani (Gilera)
Zijspannen Vlag van Zwitserland Ferdinand Aubert / Vlag van Zwitserland Rudi Grob (Norton)
1948 250 cc Vlag van Italië Dario Ambrosini (Benelli)
350 cc Vlag van Noord-Ierland Artie Bell (Norton)
500 cc Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell (Norton)
Zijspannen Vlag van Zwitserland Hans Haldemann / ? (Norton)

Wereldkampioenschap 1950

[bewerken | brontekst bewerken]

23 juli 1950, Grand Prix van Zwitserland, wereldkampioenschap wegrace 1950, lange circuit, (6,3 km).

250 cc klasse
[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Coureur Motorfiets
1 Vlag van Italië Dario Ambrosini Benelli 250 GP
2 Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi Gambalunghino
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Benelli 250 GP
350 cc klasse
[bewerken | brontekst bewerken]
AJS 7R
Velocette KTT Mk VIII
Plaats Coureur Motorfiets
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Graham AJS 7R
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette KTT Mk VIII
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton Manx 40M
500 cc klasse
[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Coureur Motorfiets
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Graham AJS E90
2 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera 500 4C
3 Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera 500 4C
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]
Norton Watsonian zijspancombinatie
Plaats Coureur Bakkenist Motorfiets
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver Vlag van Italië Lorenzo Dobelli Norton Manx 30M/Watsonian
2 Vlag van Italië Ercole Frigerio Vlag van Italië Ezio Ricotti Gilera 500 4C
3 Vlag van Zwitserland Ferdinant Aubert Vlag van Zwitserland René Aubert Norton Manx 30M/Watsonian

Tegen het einde van de 3e Grand Prix van Zwitserland blies Alberto Ascari de motor van zijn Ferrari 340 op. Er liep olie op de baan in de bocht aan het einde van de Avenue de la Paix. Luigi Villoresi slipte over de olielaag, vloog over de strobalen en zijn auto kwam in het publiek terecht. Drie toeschouwers overleden en twintig mensen raakten gewond. Villoresi overleefde het ongeluk maar had een verbrijzeld been. Na dit ongeluk werd er nooit meer een Grand Prix op dit circuit georganiseerd.

In 1958 werden gemechaniseerde snelheidssporten in Zwitserland voorgoed verboden.