Naar inhoud springen

Hans Bauszus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hans Bauszus
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren 15 augustus 1871
Forsthaus Steinspring, Kreis Friedeberg, Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden 3 juli 1955
Bad Mergentheim, Baden-Württemberg, West-Duitsland
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Pruisische leger
Saksisch leger
Schutztruppe
Reichswehr
Allgemeine-SS
Dienstjaren 1890 - 1920
1931 - 1945
Rang
SS-Brigadeführer
Eenheid 1. Unter-Elsässisches Feld-Artillerie-Regiment Nr. 31
28 maart 1890[1]
Infanterie-Regiment „König Ludwig III. von Bayern“ (3. Königlich Sächsisches) Nr. 102
22 maart 1891 -
21 maart 1898[1]
Stab/SS-Abschnitt III
1 augustus 1931 -
1 oktober 1932[1]
Persönlicher Stab Reichsführer-SS[2]
24 maart 1934 - 1 april 1936[1]
Stab/SS-Hauptamt[1]
Persönlicher Stab Reichsführer-SS
1 juni 1936 - 1 april 1943[1]
SS-Personalhauptamt
tot 8 mei 1945[1]
Bevel Verbindingsstelle/Kolonialpolitischen Amtes der NSDAP
20 september 1933 -
31 maart 1940[1]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen zie onderscheidingen
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Hans Bauszus (Forsthaus Steinspring, 15 augustus 1871 - Bad Mergentheim, 3 juli 1955) was een Duitse officier en een SS-Brigadeführer (brigadegeneraal) tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Op 15 augustus 1891 werd Hans Bauszus geboren in Forsthaus Steinspring in de toenmalige provincie Brandenburg. Hij meldde zich op 28 maart 1890 aan in het Pruisische leger, en werd geplaatst in het 1. Unter-Elsässisches Feld-Artillerie-Regiment Nr. 31. Hierna volgde zijn overplaatsing naar het Infanterie-Regiment "König Ludwig III. von Bayern" (3. Königlich Sächsisches) Nr. 102, wat onderdeel van het Saksisch leger was. Na zijn plaatsing, werd Bauszus bevorderd tot Sekondeleutnant (tweede luitenant). Hij werd benoemd tot adjudant in het hoofdkwartier van de Schutztruppe in Duits-Zuidwest-Afrika. Daar werd Bauszus op 17 februari 1900 bevorderd tot Oberleutnant (eerste luitenant). Na zijn bevordering werd hij benoemd tot chef Ia (operaties) van de 3e compagnie in het 1e bataljon van het 1. Feld Regiment bij de districtschef Rehoboth. Bauszus werd naar het batterij F gecommandeerd, daar werd hij enige tijd later bevorderd tot Hauptmann (kapitein). Als Hauptmann werd hij benoemd tot persoonlijk adjudant van de Oberst Ludwig von Estorff in de Schutztruppe. Op 22 maart 1914 werd Bauszus bevorderd tot Major (majoor).

Eerste Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij ingezet in de artilleriestaf van de Schutztruppe. Op 24 december 1919 werd Bauszus bevorderd tot Oberstleutnant (luitenant-kolonel).

Bauszus verliet de het leger op 31 januari 1920 en ging terug naar Duits-Zuidwest-Afrika en verbleef daar tot 1930.[1] Op 22 juli 1922 trouwde Bauszus met Gertrude Hallervorden. Het is niet bekend of het echtpaar ook kinderen gekregen heeft. Na zijn terugkomst werd Bauszus op 6 juli 1931 lid van de Schutzstaffel (SS), en werd als referent geplaatst in de staf van de SS-Abschnitt III. Tijdens die plaatsing werd hij bevorderd tot SS-Sturmführer (tweede luitenant). Op 1 januari 1932 werd hij ook lid van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP). Hierna werd Bauszus overgeplaatst als referent naar de SS-Gruppe Ost (Berlijn). Daar werd hij bevorderd tot SS-Sturmhauptführer (kapitein) en SS-Sturmbannführer (majoor). Op 20 september 1933 werd Bauszus benoemd tot leider van het verbindingsbureau in het koloniale politieke ambt van de NSDAP. Tijdens het uitoefenen van zijn functie, werd hij bevorderd tot SS-Standartenführer (kolonel). Van 24 maart 1934 tot 1 april 1936 was Bauszus ingezet in de Persönlicher Stab Reichsführer-SS. Hierna volgde zijn overplaatsing naar de staf van het SS-Hauptamt.

Tweede Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Als SS-Oberführer werd Bauszus geplaatst in de Persönlicher Stab Reichsführer-SS, hij diende tot 1943 in de staf van de RFSS. Daar bereikte Bauszus zijn eindrang van SS-Brigadeführer (brigadegeneraal). Hierna werd hij overgeplaatst naar de staf van het SS-Personalhauptamt, hier was hij werkzaam tot het einde van de oorlog.

Over het verdere verloop van zijn leven is niets bekend. Op 3 juli 1955 stierf Bauszus in Bad Mergentheim.

Bauszus bekleedde verschillende rangen in zowel de Pruisische leger als Allgemeine-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Pruisische leger Reichswehr Allgemeine-SS
22 augustus 1891[1] Sekondeleutnant
17 februari 1900[1] Oberleutnant
21 mei 1906[1] Hauptmann
22 maart 1914[1] Major
24 december 1919[1]
Oberstleutnant a.D.
30 november 1931[2][1]
SS-Sturmführer
30 januari 1933[2][1]
SS-Sturmhauptführer
31 juli 1933[2][1]
SS-Sturmbannführer
20 september 1933[2][1]
SS-Standartenführer
20 april 1936[2][1]
SS-Oberführer
12 september 1937[2][1]
SS-Brigadeführer

Lidmaatschapsnummers

[bewerken | brontekst bewerken]
  • NSDAP-nr.: 843 238[2] (lid geworden 1 januari 1932)
  • SS-nr.: 16 471[2] (lid geworden 1931)

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie:

[bewerken | brontekst bewerken]