Naar inhoud springen

Jean-Pierre Papin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean-Pierre Papin
Jean-Pierre Papin
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jean-Pierre Papin
Bijnaam "JPP" of "Patator"
Geboortedatum 5 november 1963
Geboorteplaats Boulogne-sur-Mer, Frankrijk
Lengte 177 cm
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2001
Jeugd
1970–1978
1978–1979
1979–1981
1981–1984
Vlag van Frankrijk Jeumont
Vlag van Frankrijk Trith-Saint-Léger
Vlag van Frankrijk Valenciennes
Vlag van Frankrijk INF Vichy
Senioren
Seizoen Club W (G)
1984–1985
1985–1986
1986–1992
1992–1994
1994–1996
1996–1998
1998–1999
1999–2001
Vlag van Frankrijk Valenciennes
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Frankrijk Girondins Bordeaux
Vlag van Frankrijk Guingamp
Vlag van Frankrijk JS Saint-Pierroise
33(15)
31(20)
215(134)
40(18)
27(3)
55(22)
10(3)
27(13)
Interlands
1986–1995 Vlag van Frankrijk Frankrijk 54(30)
Getrainde teams
2004–2006
2006–2007
2007–2008
2009–2010
Vlag van Frankrijk Bassin d'Arcachon
Vlag van Frankrijk RC Strasbourg
Vlag van Frankrijk RC Lens
Vlag van Frankrijk Châteauroux
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jean-Pierre Papin (Boulogne-sur-Mer, 5 november 1963), bijgenaamd JPP[1] of Papator, is een Franse voormalige profvoetballer die gewoonlijk als aanvaller speelde. Zijn vader is Guy Papin, die in de jaren zestig vooral voetbalde voor US Boulogne, in de Division 2.

Jean-Pierre voetbalde onder andere voor FC Bayern München, Olympique Marseille, Club Brugge, AC Milan, Girondins Bordeaux en het Frans voetbalelftal. In 1999 zette hij een punt achter zijn carrière waarna hij zijn trainersdiploma ging halen. Vanaf december 2009 werkte hij als hoofdtrainer bij de Franse tweedeklasser Châteauroux.

Jeugdopleiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Papin begon met voetballen bij de amateurclub in Jeumont en speelde daarna een jaar bij US Valenciennes-Anzin, het latere Valenciennes FC. In 1981 vertrok Papin naar INF Vichy, waar hij zijn jeugdopleiding afmaakte.

Clubs als speler

[bewerken | brontekst bewerken]

De aanvaller Papin speelde drie seizoenen bij INF Vichy en debuteerde als twintigjarige in 1983 in het eerste elftal. Een jaar later ging hij terug naar zijn oude club Valenciennes. Daar vertrok hij in 1985, na één seizoen, naar Club Brugge. In het seizoen 1985-86 scoorde Papin hij daar 32 doelpunten en won hij de Beker van België. In 2008 werd hij verkozen tot beste buitenlander die ooit voor Club Brugge speelde. In 1986 keerde de Fransman terug naar zijn vaderland om te spelen bij Olympique Marseille, dat 86 miljoen Belgische Frank voor hem betaalde. Bij Marseille ontstond de term Papinades, voor de acrobatische volleys waar Papin een patent op had.

In 1992 trok Papin naar AC Milan, waar hij een vaste waarde werd en in zijn eerste seizoen samenspeelde met Marco van Basten. Daar bleef het bij, want Van Basten moest door een ernstige enkelblessure zijn carrière beëindigen. Papin bleef voetballen bij Milan en won in 1994 de UEFA Champions League met de club. Het volgende seizoen vertrok de spits naar FC Bayern München. Hij won daarmee in 1996 de UEFA Cup, maar besloot dat jaar om terug naar zijn vaderland te trekken. Girondins de Bordeaux was zijn nieuwe club, waar de ondertussen 33-jarige aanvaller weer plezier kreeg in het voetballen. In zijn eerste seizoen wist hij zestien doelpunten te maken in de Ligue 1 en zowel in 1997 als 1998 bereikte hij met zijn club de finale van de Coupe de la Ligue.

In 1998 verhuisde hij naar En Avant de Guingamp, de club waar hij aan het einde van het seizoen in 1999 ook zijn carrière als profvoetballer beëindigde. Papin was toen 35 jaar.

Hierna speelde hij bij de amateurclubs Jeunesse Sportive Saint-Pierroise en US Cap-Ferret. Voor US Cap-Ferret scoorde hij 140 doelpunten in drie seizoenen. In juli 2004, op 40-jarige leeftijd, besloot Papin zijn voetbalschoenen echt aan de wilgen te hangen.

Nationale elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

In dienst van Olympique Marseille werd Papin opgeroepen voor het nationale elftal van Frankrijk, waar toen ook Michel Platini speelde. Onder leiding van bondscoach Henri Michel debuteerde Papin op 26 februari 1986 voor Frankrijk, in de oefenwedstrijd tegen Noord-Ierland. Het was de eerste keer dat een Franse voetballer international werd nog voor hij één wedstrijd in de Franse eerste klasse had gespeeld. Hij speelde in totaal 54 keer voor de nationale ploeg van Frankrijk. Hij scoorde dertig keer en was elf keer aanvoerder. Papin zat in de selectie voor de WK in 1986, waar Frankrijk derde werd.

Interlands van Jean-Pierre Papin voor Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 26.02.1986 Vlag van Frankrijk FrankrijkNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 0–0 Oefeninterland
2 01.06.1986 Vlag van Frankrijk FrankrijkCanada Vlag van Canada 1–0 WK-eindronde Goal
3 05.06.1986 Vlag van Frankrijk FrankrijkSovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 1–1 WK-eindronde
4 09.06.1986 Vlag van Frankrijk FrankrijkHongarije Vlag van Hongarije 3–0 WK-eindronde
5 28.06.1986 Vlag van België BelgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–4 WK-eindronde Goal
6 19.08.1986 Vlag van Zwitserland ZwitserlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–0 Oefeninterland
7 11.10.1986 Vlag van Frankrijk FrankrijkSovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 0–2 EK-kwalificatie
8 19.11.1986 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische RepubliekFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–0 EK-kwalificatie
9 29.04.1987 Vlag van Frankrijk FrankrijkIJsland Vlag van IJsland 2–0 EK-kwalificatie
10 12.08.1987 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-DuitslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–1 Oefeninterland
11 09.09.1987 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–1 EK-kwalificatie
12 02.02.1988 Vlag van Frankrijk FrankrijkZwitserland Vlag van Zwitserland 2–1 Oefeninterland
13 23.03.1988 Vlag van Frankrijk FrankrijkSpanje Vlag van Spanje 2–1 Oefeninterland
14 24.08.1988 Vlag van Frankrijk FrankrijkTsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1–1 Oefeninterland
15 28.09.1988 Vlag van Frankrijk FrankrijkNoorwegen Vlag van Noorwegen 1–0 WK-kwalificatie Goal
16 22.10.1988 Vlag van Cyprus CyprusFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–1 WK-kwalificatie
17 19.11.1988 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) JoegoslaviëFrankrijk Vlag van Frankrijk 3–2 WK-kwalificatie
18 07.02.1989 Vlag van Ierland IerlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–0 Oefeninterland
19 08.03.1989 Vlag van Schotland SchotlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–0 WK-kwalificatie
20 16.08.1989 Vlag van Zweden ZwedenFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–4 Oefeninterland Goal Goal
21 05.09.1989 Vlag van Noorwegen NoorwegenFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–1 WK-kwalificatie Goal
22 18.11.1989 Vlag van Frankrijk FrankrijkCyprus Vlag van Cyprus 2–0 WK-kwalificatie
23 21.01.1990 Vlag van Koeweit KoeweitFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–1 Oefeninterland
24 28.02.1990 Vlag van Frankrijk FrankrijkWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2–1 Oefeninterland Goal
25 15.08.1990 Vlag van Frankrijk FrankrijkPolen Vlag van Polen 0–0 Oefeninterland
26 05.09.1990 Vlag van IJsland IJslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–2 EK-kwalificatie Goal
27 13.10.1990 Vlag van Frankrijk FrankrijkTsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 2–1 EK-kwalificatie Goal Goal
28 20.02.1991 Vlag van Frankrijk FrankrijkSpanje Vlag van Spanje 3–1 EK-kwalificatie Goal
29 30.03.1991 Vlag van Frankrijk FrankrijkAlbanië Vlag van Albanië 5–0 EK-kwalificatie Goal Goal
30 14.08.1991 Vlag van Polen PolenFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–5 Oefeninterland Goal
31 04.09.1991 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-SlowakijeFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–2 EK-kwalificatie Goal Goal
32 12.10.1991 Vlag van Spanje SpanjeFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–2 EK-kwalificatie Goal
33 19.02.1992 Vlag van Engeland EngelandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–0 Oefeninterland
34 25.03.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkBelgië Vlag van België 3–3 Oefeninterland Goal Goal
35 05.06.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 1–1 Oefeninterland Goal
36 10.06.1992 Vlag van Zweden ZwedenFrankrijk Vlag van Frankrijk –1 EK-eindronde Goal
37 14.06.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkEngeland Vlag van Engeland 0–0 EK-eindronde
38 17.06.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkDenemarken Vlag van Denemarken 1–2 EK-eindronde Goal
39 26.08.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkBrazilië Vlag van Brazilië 0–2 Oefeninterland
40 09.09.1992 Vlag van Bulgarije BulgarijeFrankrijk Vlag van Frankrijk 2–0 WK-kwalificatie
41 14.10.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkOostenrijk Vlag van Oostenrijk 2–0 WK-kwalificatie Goal
42 14.11.1992 Vlag van Frankrijk FrankrijkFinland Vlag van Finland 2–1 WK-kwalificatie Goal
43 17.02.1993 Vlag van Israël IsraëlFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–4 WK-kwalificatie
44 27.03.1993 Vlag van Oostenrijk OostenrijkFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–1 WK-kwalificatie Goal
45 28.07.1993 Vlag van Frankrijk FrankrijkRusland Vlag van Rusland 3–1 Oefeninterland Goal
46 22.08.1993 Vlag van Zweden ZwedenFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–1 WK-kwalificatie
47 08.09.1993 Vlag van Finland FinlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–2 WK-kwalificatie Goal
48 13.10.1993 Vlag van Frankrijk FrankrijkIsraël Vlag van Israël 2–3 WK-kwalificatie
49 17.11.1993 Vlag van Frankrijk FrankrijkBulgarije Vlag van Bulgarije 1–2 WK-kwalificatie
50 22.03.1994 Vlag van Frankrijk FrankrijkChili Vlag van Chili 3–1 Oefeninterland Goal
51 26.05.1994 Vlag van Australië AustraliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–1 Kirin Cup
52 29.05.1994 Vlag van Japan JapanFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–4 Kirin Cup Goal
53 13.12.1994 Vlag van Azerbeidzjan AzerbeidzjanFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–2 EK-kwalificatie Goal
54 18.01.1995 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0–1 Oefeninterland

Jean-Pierre Papin verliet de voetbalwereld niet en begon in 2004 aan zijn trainersloopbaan. FC Bassin d'Arcachon, een amateurclub uit de buurt van Bordeaux, was zijn eerste club. In zijn tweede seizoen wist hij met deze fusieclub te promoveren naar de vijfde divisie (CFA2). Papin bleef ambitieus en diverse grotere clubs toonden belangstelling. In 2006 trok hij naar RC Strasbourg om daar hoofdtrainer te worden. Ondanks een succesvol seizoen, waarin hij de club terugbracht naar de Ligue 1, vertrok Papin na één seizoen.

Sinds 27 augustus 2007 werd Papin hoofdtrainer bij de Franse voetbalclub RC Lens, waar hij de opgestapte Guy Roux opvolgde. In zijn eerste seizoen bereikte hij de finale van de Coupe de la Ligue, die RC Lens verloor van Paris Saint-Germain. Ook is hij in het seizoen 07/08 met RC Lens gedegradeerd uit de Ligue 1 op de laatste speeldag. Na de degradatie werd hij op 27 mei 2008 ontslagen.

Na anderhalf jaar werkloos thuis te hebben gezeten, werd hij op 29 december 2009 aangesteld als hoofdtrainer van de Franse tweedeklasser Châteauroux.[2]

Jean-Pierre Papin

Als speler

Vlag van België Club Brugge
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Duitsland Bayern München
Vlag van Frankrijk Frankrijk

Als trainer

Vlag van Frankrijk RC Strasbourg

Individueel

Eretitel

Commons heeft media­bestanden in de categorie Jean-Pierre Papin.