afwezige

• Geluid:  afwezige    (hulp, bestand)

• af·we·zi·ge

• Afgeleid van afwezig met het achtervoegsel -e

afwezige

1. verbogen vorm van de stellende trap van afwezig

   ▸ In de ongemakkelijke stilte die er in de kamer hing, keken zij beiden met afwezige blik naar de rug van Jeroen.^[1]

de afwezige v / m

1. iemand die tegen de verwachting in iets niet bijwoont

   • Tengevolge van de griep waren er veel afwezigen. 

• aanwezige

• Het woord afwezige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afwezige" herkend door: