bek

• Geluid:  bek    (hulp, bestand)
• IPA: /bɛk/

• bek

• Van het Franse bec, in de betekenis van ‘snavel, mond’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bek	bekken
verkleinwoord	bekje	bekjes

de bek m

1. (anatomie) snavel van vogels

   • De eenden eten het kroos met hun bek. 

2. (anatomie) mond van dieren

   • De hond draagt de puppies in zijn bek. 

3. (anatomie), (dysfemisme) mond van een mens

   • De vent heeft een veel te grote bek, hij moet zijn smoel eens houden. 

4. iets dat qua vorm of beweging overeenkomst vertoont met een bek

   • De gynaecoloog gebruikt een speculum dat ook wel eendenbek genoemd wordt. 

5. (werktuigbouwkunde) deel van een bankschroef

• [3] bakkes, smoel, snuit, tronie, snoet, porum, ponum, muil. gelaat, smoelwerk

[3] "mond van een mens"

• Breek me de bek niet open

• Een grote bek hebben

• Op je bek gaan

• Zijn bek houden

vervoeging van
bekken

bek

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekken
   

   • Ik bek. 

2. gebiedende wijs van bekken
   

   • Bek! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekken
   

   • Bek je? 

• Het woord bek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bek" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[2]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / beːk /

• bek

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord bik, dat uit het Nederduits komt, dat weer van het Latijnse zelfstandige naamwoord pix

Naar frequentie	47877

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bek	beket	bek	beka bekene
genitief	beks	bekets	beks	bekas bekenes

bek, o

1. (scheikunde) pek
2. (figuurlijk) pech

• [1]: bekblende
• [1]: bektråd
• [1]: bekstein
• [1]: beksvart

• [1]: svart som bek

bek, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van bek

• bekende

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / beˈk /

• bek

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord bik, dat uit het Nederduits komt, dat weer van het Latijnse zelfstandige naamwoord pix

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	bek	beket	bek	beka

bek, o

1. (scheikunde) pek
2. (figuurlijk) pech

[1]: bekatråd [1]: bekblende [1]: bektråd

[1]: bekmørk [1]: bekmørke [1]: bekmørker

[1]: bekstein [1]: beksvart

• [1]: svart som bek

bek, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van bek