blome

• IPA: /bloːm/

• Afgeleid van het Oudnoordse blóm

blome

1. (plantkunde) bloem

• blom

• blomen

• Engels: bloom
• Schots: bleem, blome, bluim, blum, blume

• Afgeleid van het Oudsaksische blōmo

blome v

1. (plantkunde) bloem

• Nedersaksisch: Blaume, Blome, Bloom
• Plautdietsch: Bloom, Bloome

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈbluːmə /

• blo·me

• Werkwoord: Afkomstig van het Oudnoordse werkwoord blóma
• Zelfstandig naamwoord: Afkomstig van de Oudnoorse zelfstandige naamwoorden blóm en blómi

vervoeging
onbepaalde wijs	blome bloma
tegenwoordige tijd	blomar
verleden tijd	bloma
voltooid deelwoord	bloma
onvoltooid deelwoord	blomande
lijdende vorm	blomast
gebiedende wijs	blom bloma blome
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking

blome

1. (plantkunde) bloeien
2. (figuurlijk) opbloeien

• [1-2]: bloma

• [1-2]: blomstre
• [1-2]: bløme

• Noors: blomstre

blome

1. gebiedende wijs van bloma

• blom
• blome

blome

1. gebiedende wijs van blome

• blom
• blome

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	blome	blomen	blomar	blomane

blome, m

1. (plantkunde) bloem

   «Hjarteleg takk for gåver, blomar og helsingar på konfirmasjonsdagen min.»

   Hartelijke dank voor de gaven, bloemen en groeten op de dag van mijn belijdenis.

2. (plantkunde) bloem, bloesem
3. (plantkunde) bloei
4. (figuurlijk) bloei (bijv. in de bloei van zijn leven)

• blom

• [1-2]: blomster
• [3]: blomstring
• [3]: bløming

• [4]: slå ut i full blome

• Noors: blomst