douche

• Geluid:  douche    (hulp, bestand)
• IPA: /duʃ/

• dou·che

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stortbad’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^{[1] [2]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	douche	douches
verkleinwoord	doucheje	douchejes

de douche v / m

1. (sanitair) bad [1] in de vorm van een neerwaartse waterstraal die op het lichaam belandt

   ▸ Het was fascinerend om te zien hoeveel zout ik verloor: na dagen zonder douche stond mijn shirt stijf van de zoute strepen en bleef het bijna rechtop staan.^[3]

2. (sanitair), (techniek) spuitstuk met kraan, als onderdeel van [1]

• stortbad, druipbad

• champagnedouche, handdouche, monddouche, politzer-luchtdouche, spaardouche, stoomdouche

• douchebeurt, douchecabine, douchecel, douchegel, douchegordijn, douchekop, douchekraan, doucheschuim, douchetoilet

• Een koude douche

vervoeging van
douchen

douche

1. aanvoegende wijs van douchen

• Het woord douche staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "douche" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

douche

1. (medisch) een instrument voor vrouwelijke hygiëne, voor spoeling van de vagina
2. douche, stortbad

douche

1. douche, stortbad

vervoeging van
doucher

douche

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van doucher
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van doucher
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van doucher

douche

1. douche, stortbad, druipbad

• douchemiddel

• douchen

douche

1. douche, stortbad, druipbad

• douchemiddel

• douchen