kappen

• Geluid:  kappen    (hulp, bestand)
• IPA: /'kɑpə(n)/

• kap·pen

• In de betekenis van ‘hakken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]
• In de betekenis van ‘haar opmaken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1717 ^[1]

kappen

1. overgankelijk het hoofdhaar knippen en in model brengen
2. overgankelijk een boom onderaan met een bijl hakken tot die omvalt

   • Voordat een perceel bos dat onder de Boswet valt wordt gekapt, moet een kapmelding gedaan worden. 

3. overgankelijk met een snelle slag met een mes of bijl een verbinding verbreken

   • Hij kapte de hopeloos vastzittende ankerlijn. 

4. ergatief ~ met iets: ophouden met iets te doen

   • Hij was er lang enige tijd mee gekapt. 

• kappen met

• [2]: omhakken

• kaptafel

• kappen met

«Hij is met Wikipedia gekapt.»

• aankappen, afkappen, bekappen, doodkappen, omkappen, opkappen, overkappen, uitkappen, verkappen, wegkappen

de kappen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kap

• Het woord kappen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kappen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.