kočka

• IPA: /kɔtʃka/
• Geluid:  kočka    (hulp, bestand)

• koč·ka

kočka v

1. (roofdieren) kat, poes; tot de katachtigen behorende soort die tam is geworden

   «Naše kočka se jmenuje Micka.»

   Onze kat heet Micka.

2. (roofdieren) kat; gebruikt als naam voor een geslacht van vleesetende dieren, zoals de tijgers en leeuwen

   «Rys ostrovid je divoce žijící kočka.»

   De Euraziatische lynx is een in het wild levende kat.

3. (figuurlijk) (spreektaal) stuk, lekker ding; een aantrekkelijke vrouw

   «Kačka je kočka.»

   Kačka is een lekker ding.

4. (spreektaal)(plantkunde) boswilg
5. (militair)(historisch) belegeringstoren, stormtoren
6. kater; het beroerde gevoel dat ontstaat na het gebruik van te veel alcohol
7. (spreektaal)(elektrotechniek) transformator
8. (techniek) onderhangkraan

1. číča v, micka v, kočka domácí v
2. –
3. kus monbezield, šťabajzna v, krasavice v
4. vrby jívy v
5. obléhací věž v, (verouderd) zvonice v
6. kocovina v
7. transformátor monbezield
8. –

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

• Zie Wikipedia voor meer informatie.