verkrachten

• Geluid:  verkrachten    (hulp, bestand)
• IPA: /vər'krɑxtə(n)/

• ver·krach·ten

• afgeleid van kracht met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en ^[1]

verkrachten

1. overgankelijk, (seksualiteit) iemand met geweld tot seksueel verkeer dwingen

   • Zij werd door twee kerels verkracht. 

   ▸ Het gerechtshof in Amsterdam heeft Keith Bakker woensdag in hoger beroep veroordeeld tot achttien maanden cel voor het verkrachten van een minderjarig meisje. Het OM eiste eind juni zes jaar cel en tbs met dwangverpleging, maar de straf viel fors lager uit. Volgens het hof is bewijs voor dwang in de relatie niet gevonden.^[2]

2. op grove wijze schenden

• verkrachtbaar, verkrachter, verkrachting

• Het woord verkrachten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verkrachten" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.