Dolganarar

Dolganarar (russisk Долганы; Dolgan: Долган, Дулҕан Dulğan, Һака (Sakha); sakha тыа-киһи) er ei folkegruppe som hovudsakleg held til i Krasnojarsk kraj aust i Russland. Dei stammar frå fleire grupper, særleg evenkar,^[1] og er rekna som ei av dei små urfolksgruppene i Nord-Russland. Folketeljinga i 2010 talde 7 885 dolganarar. Av desse budde 5 517 i det tidlegare Tajmyr autonome okrug.

Det dolganske språket er dolgansk,^[2] som er nært i slekt med sakha.^[1] Folkegruppa tok i bruk eit tyrkisk språk ein gong etter 1700-talet.^[1]

På 1600-talet heldt dolganarar til i områda kring elvane Olenjok og Lena. Dei flytta til det noverande området sitt, Tajmyr, på 1700-talet.^[3] Dolgansk identitet byrja å tre fram på 1800- og det tidlege 1900-talet, under påverknad frå tre grupper som flytta til Krasnojarsk-området frå Lena- og Olenjok-regionen: Evenkar, sakhafolk, enetsar og såkalla tundrabønder (зату́ндренные крестья́не, zatúndrennye krest’jáne).

Dolganarane levde opphavleg som nomadar som livnærte seg gjennom jakt og reindrift. Under sovjettida blei dei nøydde til å bli bufaste og skipa kolkhozar (landbrukskollektiv) der dei i tillegg til den tradisjonelle levemåten dreiv med reinsdyravl, fiske, mjølke- og grønsakproduksjon.

Mange dolganarar følgjer gamle sjamanistiske livssyn; men dei fleste er påverka av ortodoks kristendom.

• Ogdo Aksionova, diktar, rekna som grunnleggjar av dolgansk skriftleg litteratur