Vejatz lo contengut

Blassac

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Blassac
Blassac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Crescuda d'Alèir, amb la gleisa Sent Ròc sobre un morre volcanic.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 10′ 16″ N, 3° 24′ 02″ E
Superfícia 12,56 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
953 m
520 m
441 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4311
País de Lafaieta (La Vòuta davant 2015)
Intercom
244300216
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Didier Hansmetzger
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
135 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

140 ab.
Densitat 11,94 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43380
Còde INSEE 43031

Blassac[1] [blaˈsa][2] (Blassac en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament delh Naut Léger e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Blassac Blassac
Comuna amb 312 abitants (2000)La Vòuta (2,3 km)
Comuna amb 156 abitants (2000)Sant Cirgue
(2,7 km)
Comuna amb 184 abitants (2000)Saint-Ilpize
(3,0 km)
Comuna amb 198 abitants (2000)Chilhac
(3,3 km)
Comuna amb 184 abitants (2000)Aubazat
(4,6 km)


Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Ecclesia quæ vocatur Blaciag (cartulari de Briude), Villa Blaciac en 912, Blassiat en 1380, Blessat en 1401, Ecclesia de Blassaco vès 1460, Blassat en 1464, Prior de Blessaco alh secle XVI, Blassac en 1511 [3].
La prononciacion aproximativa z-es [bla'sa] o [bla'sɛ] [4]. En Brivadés e Liuradés, una partida delhs a finaus (tonics o pòsttonics) pòdon èsser articulats [-ɛ] e lo locutor declara sovent que sa prononciacion z-es un a o una modalitat de a.
Segon Dauzat, Blaçac ven benleu delh nom latin d'òme Blattius, ambelh sufixe -acum [5].
Segon Xavier Delamarre, Blaçac ven delh nom celtic d'òme Blattios, atestat, amb la derivacion en -ācon. Blattios es derivat de *mlāto- > *blāto-, « farina ». Blaçac èra la proprietat de Blattios [6].

En 1789, Blaçac dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de l'Assompcion; lo prior de La Vòuta presentava a la cura [3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Didier Hansmetzger    
març de 2001 2020 Francis Rome divèrs esquèrra  
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 150, totala: 156

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
641 558 760 706 708 678 691 654 635

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
625 569 558 519 588 600 591 575 598

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
562 504 506 377 340 321 289 237 192

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
190
174
146
143
130
121
141
146
148
153
2009 2010
150
154
152
156
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 135 abitants e la densitat èra de 10,75 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Blassac».
  2. Albert Massebeuf, Pe Bride, à travers Brioude, Edition imprimerie Watel, Brioude, 1985. "Blassa".
  3. 3,0 et 3,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 30-31 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f79.item
  4. Enquèsta delh contributor en 2024
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 86, a Blacé
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 81, 288 e 330