Vejatz lo contengut

Cardiidae

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Cardiidae es lo nom comun de la familha dels carditids (Cardiidae) o del genre del cardids (Cardium), que comprenon cèrts bivalvas marins, qualqu'uns que ne son d'espècias importantas en l'indústria alimentària a la peninsula Iberica e en Euròpa, entre autres luòcs.[2][3] La clausissa mai comuna europèa es Cerastoderma edule. D'autras clauvissas conegudas en Occitània  son Acanthocardia echinata e Venus verrucosa, e tanben Acanthocardia tuberculata).

Coma bivalvas, los carditids an doas tampas articuladas en forma de còr, amb nervaduras prominentas e un pè musculós acabat en puncha, qu'utilizan coma mejan de locomocion.

Se'n coneisson a l'entorn de 200 espècias, majoritàriament nativas dels tròpics. A la fauna latinoamericana i cal destacar la qu'es tanben coneguda coma "mija mija", presenta a las Antilhas e a las còstas brasilianas, uruguaianas e argentinas. Al Gòlf de Mexic e a las còstas del Pacific mexican s'i tròban divèrsas espècias semblablas. Viu enterrada al substrat près de la superfícia de l'aiga, dins zònas prèpas a la còsta. Es un animal filtrador que s'alimenta del plancton.

Classament scientific

[modificar | Modificar lo còdi]

Los cardítids (Cardiidae) son una familha qu'aperten a la superfamilha dels cardioïdèus (Cardioidea).

La familha dels cardids se subdividís en genres, qu'al sieu torn se subdivideixen en espècias. Qualques espècias d'aquela familha son la varietat comuna europèa, qu'a lo nom scientific de Cerastoderma eduleAcanthocardia echinata; e praira (Venus verrucosa).

Lo "mija mija" es l'espècia Trachycardium muricatum, la del golf de Mexic es Dinocardium robustum e la del Pacific es Laevicardium elatum.

Lèstas per l'aperitiu

S'usa coma ornamentacion e per la joielariá. Se pòdon manjar sòlas, crusas o cosinadas, e pòdon tanben far partida de plats mai elaborats, coma per exemple de rises.

Modèl:Referències

Vejatz tanben

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ITIS, consultat lo 6 novembre 2014
  2. «Escopinya». Gran Diccionari de la Llengua Catalana. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
  3. escopinya a la Gran Enciclopèdia Catalana