Vejatz lo contengut

espotir

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/espuˈti/

França (Bearn) : escotar « espotir »

Sillabas

es | po | tir

Vèrb

espotir

  1. Esclafar o rompre quicòm per una pression fòrta.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu espotir
Gerondiu espotissent
Participi passat
singular plural
masculin espotit espotits
femenin espotida espotidas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present espotissi espotisses espotís espotissèm espotissètz espotisson
Imperfach espotissiái espotissiás espotissiá espotissiam espotissiatz espotissián
Preterit espotiguèri espotiguères espotiguèt espotiguèrem espotiguèretz espotiguèron
Futur espotirai espotiràs espotirà espotirem espotiretz espotiràn
Condicional espotiriái espotiriás espotiriá espotiriam espotiriatz espotirián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present espotisca espotiscas espotisca espotiscam espotiscatz espotiscan
Imperfach espotiguèsse espotiguèsses espotiguèsse espotiguèssem espotiguèssetz espotiguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu espotís ! espotiscam ! espotissetz !
Negatiu espotiscas pas ! espotiscam pas ! espotiscatz pas !