Przejdź do zawartości

Świątynia Jowisza Obrońcy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świątynia Jowisza Obrońcy
Ilustracja
Relief z Łuku Marka Aureliusza. Z prawej strony znajduje się przypuszczalne przedstawienie świątyni Jowisza Obrońcy
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Jowisza Obrońcy”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Jowisza Obrońcy”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Jowisza Obrońcy”
41,89182°N 12,48189°E/41,891825 12,481892

Świątynia Jowisza Obrońcy – niezachowana do czasów współczesnych świątynia dedykowana Jowiszowi Obrońcy (Iuppiter Custos), stojąca w starożytności na rzymskim Kapitolu w pobliżu południowo-wschodniego narożnika świątyni Jowisza Najlepszego Największego[1].

Poprzedniczką świątyni była niewielka kapliczka dedykowana Jowiszowi Zbawcy (Iuppiter Conservator), wzniesiona z rozkazu Domicjana w okresie panowania cesarza Wespazjana. Upamiętniać miała ona zwycięstwo nad stronnikami Witeliusza podczas walk w roku 69[1][2]. Wzniesiona została w miejscu domku stróża opiekującego się okręgiem świątyni Jowisza Najlepszego Największego, w którym Domicjan schronił się podczas szturmu witelian na Kapitol[1][2]. Na stojącym w kaplicy ołtarzu umieszczono reliefy przedstawiające te wydarzenia[1][2].

Po swoim wstąpieniu na tron cesarski Domicjan rozkazał w miejscu dotychczasowej kaplicy wznieść dużych rozmiarów świątynię[1][2]. Była to ostatnia spośród świątyń, jakie zbudowano na Kapitolu[1]. W jej wnętrzu znajdował się posąg przedstawiający Jowisza trzymającego w objęciach Domicjana[1][2].

Podium świątyni zostało odsłonięte podczas prac archeologicznych przeprowadzonych w 1896 roku, zniszczono je jednak podczas budowy via di Monte Tarpeio (obecnie via del Tempio di Giove)[1][2]. Wyobrażenia świątyni zachowały się na reliefach zdobiących attykę Łuku Trajana w Benewencie[1][2] oraz przypuszczalnie na jednym z reliefów pochodzących z Łuku Marka Aureliusza, znajdującym się w rzymskim Pallazo dei Conservatori[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Janusz A. Ostrowski: Starożytny Rzym. Polityka i sztuka. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 289–290. ISBN 83-01-12616-7.
  2. a b c d e f g Lawrence Richardson: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 218. ISBN 0-8018-4300-6.
Plan starożytnego Kapitolu
Auguraculum
Iseum
Casa Romuli
Ołtarz
Tensarum
Centus
Gradus
Porta Pandana
Świątynia
Janusa
Świątynia
Junony Sospita
Świątynia
Spes
Inter duos lucos
Clivus
Argentarius
Świątynia
Wenus
Érycine
Świątynia
Mens (?)
Świątynia
Fides (?)
Świątynia
Ops (?)
Ś. Wenus
Victrix (?)
Ś. Genius 
publicus
populi 
Romani
 (?)
Ś. Fausta
Felicitas
 (?)