Przejdź do zawartości

Adrien Broner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adrien Broner
Ilustracja
Pseudonim

The Problem

Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1989
Cincinnati

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior lekka, lekka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

40

Zwycięstwa

34

Przez nokauty

24

Porażki

4

Remisy

1

Nieodbyte

1

  1. Bilans walk aktualny na 3 kwietnia 2022.
Strona internetowa

Adrien Jerome Broner (ur. 28 lipca 1989 w Cincinnati) – amerykański bokser, były mistrz świata kategorii junior lekkiej federacji WBO oraz kategorii lekkiej federacji WBC.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął 31 maja 2008. Do czerwca 2011 stoczył 22 pojedynki, wszystkie wygrywając. W tym czasie zdobył tytuły WBC Youth Intercontinental, WBC USNBC i WBO Inter-Continental w wadze lekkiej i junior lekkiej.

26 listopada 2011 w Cincinnati stanął do pojedynku o wakujący tytuł mistrza WBO w wadze junior lekkiej. Pokonał przez nokaut w trzeciej rundzie Argentyńczyka Vincente Martina Rodrigueza i został nowym mistrzem świata[1]. W pierwszej obronie tytułu, 25 lutego 2012, znokautował w czwartej rundzie Amerykanina Eloya Pereza[2]. Do kolejnej obrony miało dojść 21 lipca. W przeddzień pojedynku z Amerykaninem Vincente Escobedo, Broner stracił tytuł nie dotrzymując limitu wagowego. W walce, której stawką był tytuł WBO jedynie dla Escobedo zwyciężył przez techniczny nokaut w piątej rundzie[3].

Po przejściu do wyższej kategorii 17 listopada 2012 w Atlantic City pokonał przez techniczny nokaut w ósmej rundzie Antonio DeMarco i zdobył tytuł federacji WBC wagi lekkiej. W pierwszej obronie tytułu 16 lutego 2013 zwyciężył przez techniczny nokaut w piątej rundzie Gavina Reesa (Wielka Brytania), mając go na deskach w rundzie czwartej i piątej[4].

7 marca 2015 na gali w MGM Grand w Las Vegas wygrał na punkty na dystansie dwunastu rund 120:108, 120:108 i 118:110 z rodakiem Johnem Moliną (27-6, 22 KO)[5].

20 czerwca 2015 w MGM Grand w Las Vegas przegrał jednogłośnie na punkty 112:114, 111:115 i 108:118 z rodakiem Shawnem Porterem (26-1-1, 16 KO)[6].

29 lipca 2017 roku w Barclays Centre w Nowym Jorku przegrał jednogłośnie na punkty 112-116, 112-116, 111-117 z Mikeyem Garcią (36-0, 30 KO).

19 stycznia 2019 roku w MGM Grand w Las Vegas przegrał jednogłośnie na punkty (112-116, 112-116, 111-117) z Filipińczykiem Mannym Pacquiao (61-7-2, 39 KO). Stawką walki był pas mistrza świata WBA Regular w wadze półśredniej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Broner blows out Rodriguez to win WBO 130lb title. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-29)]. (Fightnews.com) [dostęp 27-11-2011]
  2. Broner znokautował Pereza (Bokser.org) [dostęp 26-02-2012]
  3. Broner stops Escobedo in fifth round. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-24)]. (Fightnews.com) [dostęp 22-07-2012]
  4. Broner zniszczył Reesa (Bokser.org) [dostęp 17-02-2013]
  5. Ostrożny Broner zdelkasował ospałego Molinę. Bokser.org, 7 marca 2015. [dostęp 2015-03-08]. (pol.).
  6. Broner: jest ok, i tak każdy będzie chciał mój autograf. Bokser.org, 21 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-21]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]