Przejdź do zawartości

Ali Parvin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ali Parvin
‏علی پروین‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1947
Teheran

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1962–1965 Aref
1965 Alborz2
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1968 Kian
1968–1970 Paykan
1970–1988 Persepolis 278 (95)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1970–1978  Iran 81 (12)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1988 Persepolis
1988–1993 Persepolis
1989–1993 Iran
1998–2003 Persepolis
2005–2006 Persepolis
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ali Parvin (pers. ‏علی پروین‎, ur. 25 września 1947 w Teheranie) – irański piłkarz występujący podczas kariery na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Ali Parvin karierę piłkarską rozpoczął w drużynie Kian Teheran w 1965. W latach 1968–1970 był zawodnikiem Paykanu Teheran.

W 1970 trafił do klubu Persepolis Teheran, w którym występował do końca swojej kariery w 1988. Z Persepolis dwukrotnie zdobył mistrzostwo Iranu w 1974 i 1976 oraz czterokrotnie lokalną ligę teherańską w 1982, 1986, 1987 i 1988. Łącznie w barwach Persepolis rozegrał 278 spotkań, w których zdobył 95 bramek.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Iranu Parvin zadebiutował 1 września 1970 w wygranym 7-0 towarzyskim meczu z Pakistanem. W meczu tym zdobył jedną z bramek. W 1970 uczestniczył z Iranem w Igrzyska Azjatyckich. Iran odpadł w fazie grupowej, a Parvin wystąpił w obu meczu grupowym z Indonezją. W 1972 uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium. Na turnieju w RFN wystąpił we wszystkich trzech meczach z: Węgrami, Danią i Brazylią. W 1974 wygrał z Iranem Igrzyska Azjatyckie. Na turnieju w Teheranie wystąpił we wszystkich siedmiu meczach z Pakistanem (dwie bramki), Birmą, Bahrajnem, Malezją (bramka), Koreą Południową, Irakiem i Izraelem. W 1976 wygrał z Iranem Puchar Azji. Na turnieju w Iranem wystąpił we wszystkich czterech meczach z Irakiem, Jemenem Południowym, Irakiem i finale z Kuwejtem, w którym zdobył jedyną bramkę w meczu.

W tym samym roku uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu. Na turnieju w Kanadzie wystąpił we wszystkich trzech meczach z: Kubą, Polską (bramka) i w ćwierćfinale z ZSRR. W 1978 roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata. Iran zakończył turniej na fazie grupowej a Parvin wystąpił we wszystkich trzech meczach z Holandią, Szkocją i Peru, który był jego ostatnim meczem w kadrze. Ogółem w latach 1970-1978 Parvin w reprezentacji wystąpił w 81 meczach, w których zdobył 12 bramek.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Parvin jeszcze jako zawodnik został grającym trenerem Persepolis. Persepolis prowadził, z krótką przerwą w 1988, w latach 1982-1993. W tym czasie czterokrotnie wygrał z Persepolis ligę teherańską oraz dwukrotnie zdobył Puchar Hazfi w 1988 i 1991. Na arenie międzynarodowej zdobył Azjatycki Puchar Zdobywców Pucharów w 1991 (dwa lata później Persepolis grało w finale).

Równocześnie z pracą w Persepolis Parvin w latach 1989-1993 był selekcjonerem reprezentacji Iranu. w 1990 wygrał z Iranem Igrzyska azjatyckie, po zwycięstwie po rzutach karnych w finale z Koreą Północną. W 1992 startował z Iranem w Pucharze Azji, jednak nie zdołał w nich wyjść z grupy. Parvin odszedł ze stanowiska selekcjonera po przegranych eliminacjach Mistrzostw Świata 1994. W latach 1998–2003 i 2005-2006 Parvin ponownie trenował Persepolis. Trzykrotnie w tym czasie zdobył z nim mistrzostwo Iranu w 1999, 2000 i 2002 oraz Puchar Hazfi w 1999.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]