Przejdź do zawartości

Anatolij Rybakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Rybakow
Анатолий Наумович Аронов
Imię i nazwisko

Anatolij Naumowicz Aronow

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1911
Dzierżanowka koło Czernihowa

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1998
Nowy Jork

Narodowość

rosyjska, żydowska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

proza

Ważne dzieła
  • Dzieci Arbatu
  • Kordzik
Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Medal „Za zasługi bojowe”

Anatolij Naumowicz Rybakow (ros. Анатолий Наумович Рыбаков, właśc. Anatolij Naumowicz Aronow, ros. Анатолий Наумович Аронов; ur. 1 stycznia?/14 stycznia 1911 we wsi Dzierżanowka, Imperium Rosyjskie, zm. 23 grudnia 1998 w Nowym Jorku, USA) – rosyjski pisarz. Autor utworów dla młodzieży i dokumentujących okres represji stalinowskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1934 został aresztowany przez NKWD i zesłany na Syberię. Pod koniec zsyłki pracował jako pracownik transportowy. Podczas II wojny światowej pełnił służbę jako dowódca czołgu. Po wojnie rozpoczął działalność literacką.

Debiutował w roku 1948, publikując powieść dla młodzieży pt. Kordzik.

Jego najpopularniejsze dzieło to powieść Dzieci Arbatu, na którą składają się cztery części. Pierwsza, od której pochodzi tytuł całości, opisuje życie w okresie poprzedzającym wielki terror (1933–1934) i w trakcie jej trwania poprzez pryzmat doświadczeń zwykłych obywateli. W cyklu Dzieci Arbatu można zauważyć wyraźne związki z biografią samego autora. Na przykład główny bohater, Sasza Pankratow, podobnie jak on zostaje zesłany na trzy lata na Syberię. Chociaż powieści zostały napisane w latach sześćdziesiątych (1966), to publikacji w ZSRR doczekały się dopiero w roku 1987 (na druk zezwolono w latach 1966 i 1978, ale w obu przypadkach zezwolenie zostało cofnięte przez władze sowieckie). Kolejne tomy cyklu ukazywały się w latach 1988 (Trzydziesty piąty i później), 1990 (Strach), 1996 (Proch i pył).

Po upadku Związku Radzieckiego autor wyjechał do USA i tam też opublikował Wspomnienia.

Zmarł w 1998 roku. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie[1].

Wybrana twórczość[2]

[edytuj | edytuj kod]

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
Cykl Kordzik
  • 1948 – Kordzik (ros. Кортик) – w 1950 wydana w Polsce; na jej podstawie nakręcono film fabularny; lektura do klasy 6. szkoły podstawowej w PRL
  • 1956 – Bronzowaja ptica (ros. Бронзовая птица)
  • 1975 – Wystrieł (ros. Выстрел)
Cykl Krosz[3]
Cykl Dzieci Arbatu
inne

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Źródła w języku angielskim

Źródła w języku rosyjskim