Przejdź do zawartości

André Sá

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
André Sá
Ilustracja
André Sá
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1977
Belo Horizonte

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

1 marca 2018

Trener

Bruno Volkmann

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

55 (12 sierpnia 2002)

Australian Open

2R (2001)

Roland Garros

1R (2000, 2002, 2003)

Wimbledon

QF (2002)

US Open

2R (2000, 2001)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

11

Najwyżej w rankingu

17 (2 lutego 2009)

Australian Open

QF (2004)

Roland Garros

3R (2002, 2010, 2013–2016)

Wimbledon

SF (2007)

US Open

QF (2007, 2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska panamerykańskie
złoto Winnipeg 1999 gra podwójna

André Rezende Sá (ur. 6 maja 1977 w Belo Horizonte) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową rozpoczął w 1996 roku, a zakończył w marcu 2018[1].

W grze pojedynczej pierwsze sukcesy zaczął odnosić w 1997 roku dochodząc do finału zawodów kategorii ATP Challenger Tour w rodzinnym Belo Horizonte. Debiutował również w głównym cyklu rozgrywek ATP World Tour, dochodząc do ćwierćfinału turnieju w Meksyku. W 1998 roku wygrał trzy imprezy ATP Challenger Tour – w lutym w Ho Chi Minh, w marcu w Salinas i na początku czerwca w Gramado. Również trzy turnieje w turniejach tej rangi wygrał w 1999 roku – we wrześniu w Austin oraz na początku października w Tulsii i Dallas. W 2001 roku Brazylijczyk triumfował w dwóch challengerach – w kwietniu w Calabasas, a w maju w Salvadorze. Kolejne dwa zwycięstwa odniósł w roku 2004 – w lipcu zwyciężył w São Paulo, a pod koniec września w College Station. Ostatni triumf ATP Challenger Tour odniósł w lipcu 2005 roku w Campos do Jordão. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów Sá był na 55. miejscu w sierpniu 2002 roku.

W grze podwójnej pierwsze zwycięstwo w turniejach rangi ATP World Tour Sá osiągnął w sezonie 2001 w Hongkongu, grając w parze z Niemcem Karstenem Braaschem, a pokonując w finale czeski debel Petr Luxa-Radek Štěpánek. Łącznie w rozgrywkach z cyklu ATP World Tour Brazylijczyk zwyciężał w jedenastu turniejach z trzydziestu rozegranych finałów. Najwyższą pozycję w zestawieniu deblistów osiągnął w lutym 2009 roku – nr 17.

Jako reprezentant Brazylii debiutował w Pucharze Davisa w 1997 roku, mając udział w zwycięstwie nad Nową Zelandią. Rok później był razem z reprezentacją w półfinale Pucharu Davisa. W singlu jego bilans wynosi 4 zwycięstwa i 4 porażki, w deblu, 10 zwycięstw i 6 porażek.

W 2004, 2008, 2012 i 2016 roku grał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich. Najdalej awansował do 2 rundy, podczas turnieju w Atenach (2004), Pekinie (2008) i Rio de Janeiro (2016)[2].

W 1999 roku Sá zdobył mistrzostwo igrzysk panamerykańskich w Winnipeg w deblu, mając za partnera Paulo Taichera.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (11–19)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 15 lutego 1998 San José Twarda (hala) Brazylia Nelson Aerts Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
1:6, 5:7
Finalista 2. 4 lutego 2001 Bogota Ceglana Argentyna Martín Rodríguez Argentyna Mariano Hood
Argentyna Sebastián Prieto
2:6, 4:6
Finalista 3. 15 lipca 2001 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Glenn Weiner Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 5:7
Zwycięzca 1. 30 września 2001 Hongkong Twarda Niemcy Karsten Braasch Czechy Petr Luxa
Czechy Radek Štěpánek
6:0, 7:5
Finalista 4. 21 lipca 2002 Amersfoort Ceglana Brazylia Alexandre Simoni Południowa Afryka Jeff Coetzee
Południowa Afryka Chris Haggard
6:7(1), 3:6
Finalista 5. 15 września 2002 Costa do Sauípe Twarda Brazylia Gustavo Kuerten Stany Zjednoczone Scott Humphries
Bahamy Mark Merklein
3:6, 6:7(1)
Finalista 6. 20 lipca 2003 Amersfoort Ceglana Południowa Afryka Chris Haggard Stany Zjednoczone Devin Bowen
Australia Ashley Fisher
0:6, 4:6
Zwycięzca 2. 6 maja 2007 Estoril Ceglana Brazylia Marcelo Melo Argentyna Martín García
Argentyna Sebastián Prieto
3:6, 6:2, 10–6
Zwycięzca 3. 17 lutego 2008 Costa do Sauípe Ceglana Brazylia Marcelo Melo Hiszpania Albert Montañés
Hiszpania Santiago Ventura
4:6, 6:2, 10–7
Finalista 7. 15 czerwca 2008 Londyn (Queen’s) Trawiasta Brazylia Marcelo Melo Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 6:7(3)
Zwycięzca 4. 25 maja 2008 Pörtschach Ceglana Brazylia Marcelo Melo Austria Julian Knowle
Austria Jürgen Melzer
7:5, 6:7(3), 13–11
Zwycięzca 5. 23 sierpnia 2008 New Haven Twarda Brazylia Marcelo Melo Indie Mahesh Bhupathi
Bahamy Mark Knowles
7:5, 6:2
Finalista 8. 1 marca 2009 Delray Beach Twarda Brazylia Marcelo Melo Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 4:6
Zwycięzca 6. 24 maja 2009 Kitzbühel Ceglana Brazylia Marcelo Melo Rumunia Andrei Pavel
Rumunia Horia Tecău
6:7(9), 6:2, 10–7
Finalista 9. 14 czerwca 2009 Londyn (Queen’s) Trawiasta Brazylia Marcelo Melo Rosja Michaił Jużny
Południowa Afryka Wesley Moodie
4:6, 6:4, 6–10
Finalista 10. 20 lutego 2011 Buenos Aires Ceglana Brazylia Franco Ferreiro Austria Oliver Marach
Argentyna Leonardo Mayer
6:7(6), 3:6
Finalista 11. 6 sierpnia 2011 Kitzbühel Ceglana Brazylia Franco Ferreiro Włochy Daniele Bracciali
Meksyk Santiago González
6:7(1), 6:4, 9–11
Zwycięzca 7. 25 września 2011 Metz Twarda (hala) Wielka Brytania Jamie Murray Czechy Lukáš Dlouhý
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 7:6(7)
Finalista 12. 19 lutego 2012 São Paulo Ceglana (hala) Słowacja Michal Mertiňák Stany Zjednoczone Eric Butorac
Brazylia Bruno Soares
6:3, 4:6, 8–10
Finalista 13. 26 lutego 2012 Buenos Aires Ceglana Słowacja Michal Mertiňák Hiszpania David Marrero
Hiszpania Fernando Verdasco
4:6, 4:6
Finalista 14. 4 marca 2012 Delray Beach Twarda Słowacja Michal Mertiňák Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Ross Hutchins
6:2, 6:7(5), 13–15
Finalista 15. 15 lipca 2012 Stuttgart Ceglana Słowacja Michal Mertiňák Francja Jérémy Chardy
Polska Łukasz Kubot
1:6, 3:6
Zwycięzca 8. 1 marca 2015 Buenos Aires Ceglana Finlandia Jarkko Nieminen Hiszpania Pablo Andújar
Austria Oliver Marach
6:4, 4:6, 10–7
Zwycięzca 9. 27 czerwca 2015 Nottingham Trawiasta Australia Chris Guccione Urugwaj Pablo Cuevas
Hiszpania David Marrero
6:2, 7:5
Zwycięzca 10. 25 lipca 2015 Umag Ceglana Argentyna Máximo González Polska Mariusz Fyrstenberg
Meksyk Santiago González
4:6, 6:3, 10–5
Finalista 16. 4 października 2015 Shenzhen Twarda Australia Chris Guccione Izrael Jonatan Erlich
Wielka Brytania Colin Fleming
1:6, 7:6(3), 6–10
Finalista 17. 25 kwietnia 2016 Bukareszt Ceglana Australia Chris Guccione Rumunia Florin Mergea
Rumunia Horia Tecău
5:7, 4:6
Finalista 18. 19 czerwca 2016 Londyn Trawiasta Australia Chris Guccione Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
3:6, 6:7(5)
Zwycięzca 11. 5 marca 2017 São Paulo Ceglana Brazylia Rogério Dutra Silva Nowa Zelandia Marcus Daniell
Brazylia Marcelo Demoliner
7:6(5), 5:7, 10–7
Finalista 19. 1 lipca 2017 Eastbourne Trawiasta Indie Rohan Bopanna Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(4), 4:6, 3–10

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tribute: Farewell, Andre Sa | ATP World Tour | Tennis, „ATP World Tour” [dostęp 2018-03-02] (ang.).
  2. André Sá Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]