Przejdź do zawartości

Andrea de Adamich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrea de Adamich
Ilustracja
Andrea de Adamich podczas Grand Prix Niemiec w 1971 roku
Imię i nazwisko

Andrea Lodovico de Adamich

Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

3 października 1941
Triest

Sukcesy

1965: Włoska Formuła 3
1966: European Touring Car Championship

Andrea Lodovico de Adamich (ur. 3 października 1941 w Trieście) – były włoski kierowca wyścigowy. Uczestniczył w 34 Grand Prix Formuły 1, w których zdobył łącznie 6 punktów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Andrea de Adamich w bolidzie Alfa Romeo 33 TT 12 podczas wyścigu 1000 km Nürburgring 19 maja 1974 roku

De Adamich urodził się w Trieście, ale jego rodzina pochodziła z Fiume. Jego przodek, Andrija Ljudevit Adamić, był znanym kupcem.

W 1965 roku de Adamich wygrał mistrzostwa Włoskiej Formuły 3, a rok później - serię European Touring Car Championship (w dywizji 2). Wtedy też nawiązał długoterminową współpracę z Alfą Romeo. W Formule 1 zadebiutował Ferrari w Grand Prix RPA 1968, ale na skutek wypadku po wjechaniu na plamę oleju nie ukończył tego wyścigu. W dalszej części tego sezonu startował w Południowoamerykańskiej Formule 2, ale jego Ferrari nie było konkurencyjne, więc nie odniósł w tej serii sukcesów. Do Formuły 1 wrócił w sezonie 1970, kiedy to ścigał się napędzanym silnikami Alfa Romeo McLarenem. W sezonie 1971 ścigał się Marchem, również wyposażonym w silniki włoskiego producenta.

W sezonie 1972 dzięki sponsorom był kierowcą Surteesa. Wtedy też zdobył swoje pierwsze punkty, finiszując na czwartym miejscu w Grand Prix Hiszpanii.

Sezon 1973 był jego ostatnim sezonem w Formule 1. Wziął wtedy udział Brabhamem w kilku Grand Prix, a w Grand Prix Belgii zdobył czwarte miejsce. Jego ostatnim wyścigiem w Formule 1 było Grand Prix Wielkiej Brytanii, w którym odniósł obrażenia wskutek karambolu. W następnym roku wycofał się ze sportów motorowych.

Obecnie jest dziennikarzem sportowym (prowadzi program "Grand Prix" w telewizji Italia 1) oraz wiceprezydentem firmy N.Technology, zajmującej się przygotowywaniem samochodów wyścigowych dla Alfy Romeo.

Wyniki w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Samochód Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Msc. Pkt.
1968 Scuderia Ferrari Ferrari 312/67 Ferrari V12 ZAF
NU
ESP
MCO
BEL
NLD
FRA
GBR
DEU
ITA
CND
USA
MEX
0
1970 Bruce McLaren Motor Racing McLaren M7D Alfa Romeo V8 ZAF
ESP
NZ
MCO
NZ
BEL
FRA
NS
GBR
NW
0
McLaren M14D NLD
NZ
DEU
NZ
AUT
12
ITA
8
CND
NU
USA
NZ
MEX
1971 STP March March 711 Alfa Romeo V8 ZAF
13
ESP
NU
MCO
NLD
FRA
NU
GBR
NS
DEU
NU
AUT
ITA
NU
CND
USA
11
0
1972 Ceramica Pagnossin Team Surtees Surtees TS9B Ford V8 ARG
NU
ZAF
NS
ESP
4
MCO
7
BEL
NU
FRA
14
GBR
NU
DEU
13
AUT
14
ITA
NU
CND
NU
USA
17 3
1973 Ceramica Pagnossin Team Surtees Surtees TS9B Ford V8 ARG
BRA
ZAF
8
16 3
Ceramica Pagnossin MRD Brabham BT37 ESP
NU
BEL
4
MCO
7
SWE
FRA
NU
Brabham BT42 GBR
NU
NLD
DEU
AUT
ITA
CND
USA