Przejdź do zawartości

Arsienij Roginski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arsienij Roginski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1946
Wielsk, ZSRR

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 2017
Izrael

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

rosyjska

Alma Mater

Uniwersytet w Tartu

Małżeństwo

Natalija

Dzieci

Boris

Odznaczenia
Order Krzyża Ziemi Maryjnej II Klasy (Estonia) Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP

Arsienij Borisowicz Roginski (ros. Арсений Борисович Рогинский, Arsienij Borisowicz Roginskij; ur. 30 marca 1946 w Wielsku, zm. 18 grudnia 2017 w Izraelu) – rosyjski historyk i działacz polityczny pochodzenia żydowskiego[1][2], przewodniczący Stowarzyszenia „Memoriał”, badającego zbrodnie stalinowskie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie represjonowanego inżyniera z Leningradu, w miejscu jego zesłania. Absolwent fakultetu historyczno-filologicznego Uniwersytetu w Tartu (1968). Pracował jako bibliograf oraz nauczyciel języka rosyjskiego i literatury w szkole. W ramach badań naukowych zajmował się historią Rosji XX wieku, zwłaszcza lat dwudziestych – w tym likwidacji partii eserowców i innymi politycznymi represjami.

W latach 1975–1981 redagował i wydawał w drugim obiegu zbiory prac historycznych „Pamiat´”, które od 1978 były publikowane również za granicą.

Aresztowany w 1981 i skazany na cztery lata pozbawienia wolności za sfałszowanie dokumentów (próśb o udostępnienie materiałów z archiwów i bibliotek). Jako ostatnie słowo oskarżonego na swym procesie przedstawił wystąpienie „Sytuacja historyka w Związku Radzieckim”, opublikowane przez czasopismo „Russkaja mysl”. Odbył karę w całości, wyszedł na wolność w 1985. Został całkowicie zrehabilitowany w 1992.

W latach 1988–1989 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Memoriał, od 1998 był jego przewodniczącym. Od 2012 członek Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej.

Wspólnie z Nikitą Pietrowem zgromadził archiwum operacji polskiej NKWD z lat 1937 - 1939 ujawniając prawdę o represjach wobec Polaków w ZSRR[3].

Zmarł 18 grudnia 2017 w Izraelu w wieku 71 lat na chorobę nowotworową[4]. Pochowany na Cmentarzu Wwiedieńskim w Moskwie[5].

Prace naukowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Воспоминания крестьян-толстовцев. 1910-е – 1930-е годы (М.: Книга, 1989)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]