Przejdź do zawartości

Azyny (pochodne hydrazyny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ogólny wzór azyn; dla ketazyn R1 i R2 są grupami organicznymi, dla aldazyn R1 lub R2 = H

Azynyorganiczne związki chemiczne z grupy diimin, będące pochodnymi hydrazyny o budowie R2C=N−N=CR2[1][2]. Powstają w wyniku reakcji hydrazyny z dwoma ekwiwalentami molowymi ketonu lub aldehydu, dając odpowiednio ketazyny[3] lub aldazyny, RHC=N−N=CRH[4].

Azyny mogą być substratami do otrzymywania hydrazonów i związków diazowych, np.[5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hantzsch-Widman system of nomenclature for heteromonocycles. IUPAC & School of Biological and Chemical Sciences, Queen Mary University of London, 1982. [dostęp 2013-11-12].
  2. azines, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.A00557, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  3. ketazines, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.K03377, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  4. aldazines, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.A00207, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
  5. Staudinger, H., Gaule, Alice. Vergleich der Stickstoff-Abspaltung bei verschiedenen aliphatischen Diazoverbindungen. „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”. 49 (2), s. 1897-1918, 1916. DOI: 10.1002/cber.19160490245.