Przejdź do zawartości

Barbara Hammer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Hammer
Ilustracja
Barbara Hammer (2014)
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1939
Los Angeles

Data i miejsce śmierci

16 marca 2019
Nowy Jork

Zawód

reżyserka
scenarzystka

Lata aktywności

od 1974

Strona internetowa

Barbara Jean Hammer (ur. 15 maja 1939 w Los Angeles, zm. 16 marca 2019 w Nowym Jorku) – amerykańska reżyserka filmowa[1], pionierka filmu lesbijskiego należącego do nurtu queer. W trakcie jej kariery reżyserskiej trwającej 40 lat stworzyła ponad 80 filmów[2]. Artystka znana jest z tworzenia eksperymentalnych form filmowych poruszających problematykę kobiecą, takie jak kulturowe role płciowe, związki homoseksualne i radzenie sobie ze starzeniem się. Mieszkała i tworzyła w Nowym Jorku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Dorastała w Inglewood, w Kalifornii. Jej matką była Marianne Kusz, a jej ojcem John Wilber Hammer. Jej dziadkowie od strony matki pochodzili z Ukrainy[3]. Z przemysłem filmowym była zaznajomiona od najmłodszych lat, ponieważ jej dziadek pracował jako kucharz dla amerykańskiego reżysera D.W. Griffitha.

W 1961 ukończyła studia licencjackie z psychologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, a w 1963 uzyskała tytuł magistra literatury angielskiej. W latach 70. ukończyła studia magisterskie z filmu na Uniwersytecie Stanowym w San Francisco[3]. W tym miejscu po raz pierwszy zobaczyła „Meshes of the Afternoon” Mai Deren, który zainspirował ją do odkrywania swojej seksualności, i w konsekwencji do tworzenia eksperymentalnych filmów o swoim życiu osobistym.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 70. była mężatką i nauczała w community college w Santa Rosa w Kalifornii. W tym okresie zrobiła coming out jako lesbijka, rozwiodła się z mężem i związała się z kobietą[3]. W 1974 nakręciła krótkometrażowy film „Dyketactics”, który powszechnie uważany jest za jeden z pierwszych filmów lesbijskich. Jej pierwszy film fabularny, eksperymentalny dokument, „Nitrate Kisses” ukazał się w 1992i, rok później, został nominowany do Grand Jury Prize na Festiwalu Filmowym w Sundance. Jej debiut zdobył też Polar Bear Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie oraz nagrodę dla najlepszego filmu dokumentalnego na Festiwalu Filmowym „Cine por mujeres” w Madrycie. W 1997 uzyskała tytuł magistra w zakresie multimedialnych studiów cyfrowych w American Film Institute. W 2000 otrzymała nagrodę Moving Image od Creative Capital, a w 2013 została stypendystką Fundacji Guggeheima[2].

W 2010 Barbara Hammer opublikowała swoją autobiografię pt. HAMMER! Making Movies Out of Sex and Life[4], w której opisała swoją osobistą historię i filozofię swojej sztuki. W 2017 Biblioteka Rzadkich Ksiąg i Rękopisów im. Beinecke'ów (Uniwersytetu Yale) nabyła archiwa jej prac. Obecnie trwają prace nad kolekcją materiałów filmowych Barbary Hammer, aby przywrócić jej pełną używalność, a która znajduje się w Academy Film Archive w Los Angeles.

Walka o prawo do eutanazji i śmierć

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 zdiagnozowano u Hammer raka jajnika w 3. stadium. Po 12 latach chemioterapii zaczęła walkę o prawo do eutanazji. Wspominała o tym w swoich pracach, takich jak jej film z 2009 „A Horse is Not a Metaphor”, w którym przedstawiała wzloty i upadki pacjenta z rakiem. Dzięki swojemu doświadczeniu została aktywistką walczącą o prawo do godnej śmierci[5]. 10 października 2018 artystka przedstawiła „The Art of Dying”, performatywny wykład w Whitney Museum of Art.

Barbara Hammer zmarła na endometrioidalnego raka jajnika w wieku 79 lat[5]. W chwili śmierci otrzymywała opiekę paliatywną w hospicjum.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schizy (1968)
  • Barbara Ward Will Never Die (1969)
  • Traveling: Marie and Me (1970)
  • The Song of the Clinking Cup (1972)
  • I Was/I Am (1973)
  • Sisters! (1974)
  • A Gay Day (1973)
  • Dyketactics (1974)
  • X (1974)
  • Women’s Rites, or Truth is the Daughter of Time (1974)
  • Menses (1974)
  • Jane Brakhage (1975)
  • Superdyke (1975)
  • Psychosynthesis (1975)
  • Superdyke Meets Madame X (1975)
  • Moon Goddess (1975) – z G. Churchmanem
  • Eggs (1972)
  • Multiple Orgasm (1976)
  • Women I Love (1976)
  • Stress Scars and Pleasure Wrinkles (1976)
  • The Great Goddess (1977)
  • Double Strength (1978)
  • Home (1978)
  • Haircut (1978)
  • Available Space (1978)
  • Sappho (1978)
  • Dream Age (1979)
  • Lesbian Humor: Collection of short films (1980–1987)
  • Pictures for Barbara (1980)
  • Machu Picchu (1980)
  • Natura Erotica (1980)
  • See What You Hear What You See (1980)
  • Our Trip (1981)
  • Arequipa (1981)
  • Pools (1981) – z B. Klutinisem
  • Synch-Touch (1981)
  • The Lesbos Film (1981)
  • Pond and Waterfall (1982)
  • Audience (1983)
  • Stone Circles (1983)
  • New York Loft (1983)
  • Bamboo Xerox (1984)
  • Pearl Diver (1984)
  • Bent Time (1984)
  • Doll House (1984)
  • Parisian Blinds (1984)
  • Tourist (1984–85)
  • Optic Nerve (1985)
  • Hot Flash (1985)
  • Would You Like to Meet Your Neighbor? A New York Subway Tape (1985)
  • Bedtime Stories (1986)
  • The History of the World According to a Lesbian (1986)
  • Snow Job: The Media Hysteria of AIDS (1986)
  • No No Nooky T.V. (1987)
  • Place Mattes (1987)
  • Endangered (1988)
  • Two Bad Daughters (1988)
  • Still Point (1989)
  • T.V. Tart (1989)
  • Sanctus (1990)
  • Vital Signs (1991)
  • Dr. Watson's X-Rays (1991)
  • Nitrate Kisses (1992)
  • Out in South Africa (1994)
  • Tender Fictions (1996)
  • The Female Closet (1997)
  • Devotion: A Film About Ogawa Productions (2000)
  • History Lessons (2000)
  • My Babushka: Searching Ukrainian Identities (2001)
  • Resisting Paradise (2003)
  • Love/Other (2005)
  • Fucking Different New York (2007) (segment „Villa Serbolloni”)
  • A Horse is not a Metaphor (2009)
  • Generations (2010)
  • Maya Deren's Sink (2011)
  • Welcome to this House (2015)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Greg Youmans, Performing Essentialism: Reassessing Barbara Hammer's Films of the 1970s, 2012.
  2. a b Bio [online], Barbara Hammer, 12 stycznia 2009 [dostęp 2019-03-30] (ang.).
  3. a b c Richard Sandomir, Barbara Hammer, Filmmaker of Lesbian Sexuality, Dies at 79, „The New York Times”, 20 marca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-30] (ang.).
  4. Barbara Hammer at Company (Contemporary Art Daily) [online], contemporaryartdaily.com [dostęp 2019-03-30].
  5. a b Masha Gessen, Barbara Hammer’s Exit Interview, 25 lutego 2019, ISSN 0028-792X [dostęp 2019-03-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]