Przejdź do zawartości

Blok Nasza Ukraina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blok Nasza Ukraina
Блок «Наша Україна»
Państwo

 Ukraina

Skrót

NU

Lider

Wiktor Juszczenko

Data założenia

2001

Data rozwiązania

2007

Ideologia polityczna

konserwatywny liberalizm

Barwy

pomarańczowy

Blok Nasza Ukraina (ukr. Блок «Наша Україна», NU) – koalicja ukraińskich partii politycznych, powołana w 2001 przez Wiktora Juszczenkę, biorąca udział w wyborach parlamentarnych w 2002 i w 2006, główna siła pomarańczowej rewolucji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstanie i wybory 2002

[edytuj | edytuj kod]

Koalicja powstała pod koniec 2001 celem udziału w przewidzianych na wiosnę następnego roku wyborach do Rady Najwyższej. Miała z jednej strony stać się zapleczem popularnego byłego premiera Wiktora Juszczenki, z drugiej dać szansę na dobry wynik wyborczy licznym partiom określanym jako centroprawicowe i prawicowe. Blok oficjalnie utworzyło 10 ugrupowań, kilka innych wspierało go w sposób nieformalny.

Lista wyborcza została podzielona przede wszystkim pomiędzy 5 partii:

Poza tym do koalicji weszły Związek Chrześcijańsko-Demokratyczny (wówczas pod nazwą Związek Chrześcijańsko-Ludowy), Kongres Ukraińskich Nacjonalistów, Republikańska Partia Chrześcijańska, Naprzód, Ukraino! i Liberalna Partia Ukrainy.

W przeprowadzonych 31 marca 2002 wyborach blok, startujący pod oficjalną nazwą Wyborczy blok politycznych partii „Blok Wiktora Juszczenki Nasza Ukraina” (ukr. Виборчий блок політичних партій «Блок Віктора Ющенка Наша Україна»), zajął pierwsze miejsce, uzyskując 23,6% głosów i zdobywając z własnych list 112 mandatów.

Lata 2002–2005

[edytuj | edytuj kod]
Wiktor Juszczenko podczas pomarańczowej rewolucji w 2004

Pomimo wyborczego zwycięstwa koalicja pozostała w opozycji do nowego rządu Wiktora Janukowycza wobec przewagi w parlamencie frakcji wspierających Łeonida Kuczmę. Do parlamentarnej większości przeszła większość tzw. posłów niezależnych (wybranych w okręgach jednomandatowych), ale i kilkunastu deputowanych Naszej Ukrainy.

W wyborach prezydenckich w 2004 blok poparł Wiktora Juszczenkę, aktywnie brał udział w pomarańczowej rewolucji, następnie współtworzył rządy Julii Tymoszenko i Jurija Jechanurowa.

W 2005 działacze Partii Solidarność, MPU, niezależni deputowani i pojedynczy politycy z innych ugrupowań stworzyli w ramach koalicji jednolitą formację pod nazwą Ludowy Związek „Nasza Ukraina”. Wkrótce blok opuściła część pozostałych dotąd tworzących i wspierających go ugrupowań, w tym Partia Obrońców Ojczyzny, Reformy i Porządek oraz Ukraińska Partia Ludowa.

Wybory 2006

[edytuj | edytuj kod]

Przed wyborami parlamentarnymi w 2006 doszło do podpisania nowej umowy koalicyjnej pomiędzy 6 partiami:

Blok uzyskał 13,95% głosów i 81 mandatów, zajmując trzecie miejsce. NRU i PPPU uzyskały po około 10 mandatów, KUN, URP Sobor i chadecy po 3. Pozostałe objęli działacze NSNU i związani z nim kandydaci bezpartyjni.

Lata 2006–2007

[edytuj | edytuj kod]

Po wyborach Blok Nasza Ukraina ostatecznie przystąpił do koalicji wspierającej drugi rząd Wiktora Janukowycza, jednak po kilku miesiącach przeszedł do opozycji. Wiosną 2007 na stronę obozu rządzącego odeszło kilkunastu jej deputowanych, a blok opuściła partia Anatolija Kinacha, który został ministrem gospodarki.

W lipcu 2007 pozostałe partie Naszej Ukrainy podpisały wraz z innymi ugrupowaniami porozumienie o utworzeniu listy Nasza Ukraina – Ludowa Samoobrona celem wspólnego startu w przedterminowych wyborach parlamentarnych. Stworzenie NU-NS zakończyło działalność bloku pod dotychczasową nazwą.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]