Przejdź do zawartości

Boeing XP-4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boeing XP-4
Ilustracja
Boeing XP-4
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Boeing

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

jednosilnikowy dwupłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1927

Lata produkcji

1926

Wycofanie ze służby

1928

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

silnik rzędowy Packard 1A-1500

Moc

510 KM

Wymiary
Rozpiętość

9,75 m

Długość

7,92 m

Wysokość

2,69 m

Powierzchnia nośna

28,78 m²

Profil skrzydła

Boeing 103A

Masa
Własna

1230 kg

Użyteczna

1634 kg

Startowa

1656 kg

Zapas paliwa

379 l

Osiągi
Prędkość maks.

259 km/h

Prędkość przelotowa

220 km/h

Prędkość minimalna

100 km/h (lądowania)

Prędkość wznoszenia

626 m/min

Pułap

6965 m

Pułap praktyczny

6706 m

Zasięg

604 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 km 7,62 mm, 1km 12,7 mm
Użytkownicy
United States Army Air Corps

Boeing XP-4 (Boeing Model 58) – amerykański doświadczalny samolot myśliwski z lat 20., zbudowany w zakładach Boeinga na zamówienie United States Army Air Corps (USAAC). Samolot powstał w wyniku modyfikacji myśliwca Boeing PW-9 poprzez zainstalowanie nowego silnika. Osiągi nowego samolotu okazały się niezadowalające i nie wszedł on do produkcji seryjnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1925 postanowiono, zanim jeszcze dostarczono pierwsze z zamówionych w 1924 PW-9, że ostatni samolot z tej serii posłuży jako doświadczalna maszyna do testowania silnika z turbosprężarką[1]. W 1926[2], ostatni z zamówionych przez USAAC PW-9 (numer fabryczny 737, numer seryjny Armii 25-324[3]) został zmodyfikowany na życzenie Armii poprzez wymianę standardowego silnika na silnik rzędowy typu Packard 1A-1500 (510 KM) z turbosprężarką[1][4] napędzający czteropłatowe śmigło[2].

Z powodu zwiększonej masy własnej samolotu, zwiększono także powierzchnię nośną skrzydeł nowego samolotu, zamieniając mniejsze, dolne skrzydło PW-9, skrzydłem o tej samej rozpiętości i powierzchni co górne[4], zmieniono także profil skrzydeł z Göttingen 436 na Boeing 103A[3]. Skrzydła były wyposażone w podwójne lotki[5]. Ogólna konstrukcja samolotu bardzo silnie bazowała na niemieckim Fokkerze D.VII[5], układ rozpórek pomiędzy płatami był dokładnie zapożyczony z niemieckiej maszyny[2]. Wewnętrzna konstrukcja stalowego, kratownicowego kadłuba pozostała niezmieniona, cały samolot był kryty płótnem[5].

Porównanie PW-9 z XP-4
PW-9 XP-4
Masa własna (kg) 878 1230
Moc silnika (KM) 435 510
Prędkość maks. (km/h) 266 259
Pułap maks. (m) 6888 6965

Według większości źródeł nowy samolot został wyposażony w dwa dodatkowe karabiny maszynowy 7,62 mm (oprócz standardowych karabinów 12,7 i 7,62 mm w przedniej części kadłuba i strzelających przez śmigło), po jednym w każdym skrzydle, strzelające poza tarczą śmigła[1][2][4][5], według jednego źródła dwa karabiny w masce silnika zostały zamienione na karabiny w skrzydłach[3].

Nowy samolot był o 815 funtów (370 kg) cięższy od jego poprzednika, a jego powierzchnia skrzydeł wzrosła o jedynie 46 stóp kwadratowych (4,2 m²) przy wzroście mocy silnika o niecałe 20% (z 435 na 510 KM)[1][3].

XP-4 został dostarczony do bazy Wright Field 27 lipca 1926[3]. Osiągi nowego samolotu zostały oceniony bardzo krytycznie[4], pomimo zwiększonej mocy silnika ustępowały osiągom PW-9[1][5], a silnik z turbosprężarką dodały tylko około 100- stóp (300 m) do jego pułapu operacyjnego[2]. Samolot został permanentnie uziemiony po wylataniu zaledwie 4,5 godziny[1][2][5].

Samolot został złomowany 1 maja 1928[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f E. Angellucci: American Fighter. s. 72.
  2. a b c d e f L. Jones: U.S. Fighters. s. 20.
  3. a b c d e f P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 93.
  4. a b c d P. Bowers: Forgotten Fighters 2. s. 52.
  5. a b c d e f R. Dorr: Fighters of the United States Air Force. s. 33.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. London: Putnam Aeronautical Books, 1989. ISBN 0-85177-804-6.
  • Peter M. Bowers: Forgotten Fighters/2 and Experimental Aircraft U.S. Army 1918-1941. Arco Publishing, 1971. ISBN 978-0668024037.
  • Lloyd S. Jones: U.S. Fighters Army-Air Force 1925 to 1980s. Fallbrook: Aero Publishers, 1975. ISBN 978-0816892006.
  • Robert F. Dorr, David Donald: Fighters of the United States Air Force: From World War I Pursuits to the F-117. London: Temple Press Aerospace, 1990. ISBN 0-600-55094-X.
  • Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.