Przejdź do zawartości

Corpus Hermeticum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Corpus Hermeticum w łacińskim przekładzie Marsilio Ficino, pierwsza edycja (Amsterdam 1471)

Corpus Hermeticum – zbiór greckojęzycznych traktatów powstałych w II i III wieku jako zapis objawień mitycznego bóstwa Hermesa Trismegistosa, o cechach egipskiego Thota i Merkurego. Całość zbioru tzw. pism hermetycznych łączy w sobie wpływy gnostyckie, neoplatońskie i kabalistyczne.

Spośród kilkunastu traktatów i ich fragmentów za najważniejszy uchodzi Poimandres (Ποιμάνδρης, Pasterz ludzi), zawierający objawienia mitycznej postaci o tym imieniu. Inne traktaty to religijne dialogi pomiędzy Hermesem Trismegistosem a Asklepiosem, Hermesem i jego synem Thotem[1].

Zbiór znany był zarówno w późnej starożytności, jak i w średniowieczu, nawiązywali do niego m.in. Ojcowie Kościoła, szczególnym powodzeniem cieszył się jednak w kręgach alchemicznych. Szeroki odbiór i rozpowszechnienie tych tekstów w Europie nastąpiły po wydanym łacińskim przekładzie z 1463 roku, dokonanym przez florentyńczyka Marsilio Ficino.

Corpus Hermeticum dostępny jest w wielu tłumaczeniach i komentarzach, również w języku polskim, na który przełożyli go Wincenty Myszor[1] i Rafał Wąsowski[2].

Przesłanie Corpus Hermeticum zostało zawarte we współczesnym traktacie hermetycznym Kybalion.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Słownik pisarzy antycznych (pod red. A. Świderkówny). Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 239, ISBN 83-214-1199-1.
  2. Corpus Hermeticum – polskie tłumaczenie! [online], Hermetyk, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-01-23] (pol.).