Przejdź do zawartości

Dżokej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henri de Toulouse-Lautrec, Dżokej (1899)

Dżokej (ang. jockey) – jeździec w wyścigach konnych, który podczas zawodów stosuje specyficzny bardzo płytki dosiad, zwany półsiadem lub dosiadem stiplowym, w strzemionach na bardzo krótkich puśliskach.

Dawniej dżokej to służący jadący na koniu przy karecie lub powozie albo towarzyszący jadącemu konno panu.

Kategorie jeździeckie

[edytuj | edytuj kod]
  • u. – uczeń (jeździec, który nie wygrał 10 gonitw)
  • (-4) – uczeń korzystający z 4 kg ulgi wagi
  • st. u. – starszy uczeń (jeździec, który nie wygrał 25 gonitw)
  • (-3) – starszy uczeń korzystający z 3 kg ulgi wagi
  • pr. dż. – praktykant dżokejski (jeździec, który nie wygrał 50 gonitw)
  • (-2) – praktykant dżokejski korzystający z 2 kg ulgi wagi
  • k. dż. – kandydat dżokejski (jeździec, który nie wygrał 100 gonitw)
  • (-1) – kandydat dżokejski korzystający z 1 kg ulgi wagi
  • dż. – dżokej (jeździec, który wygrał 100 lub więcej gonitw)

Wagę dżokeja podaje się razem z siodłem. Dżokej nie korzysta z ulgi wagi. Uczniowie nie mają prawa dosiadania koni ze szpicrutą.