Przejdź do zawartości

Damian Hugo Philipp von Schönborn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Damian Hugo Philipp von Schönborn
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Święte Cesarstwo Rzymskie

Data i miejsce urodzenia

19 września 1676
Moguncja

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1743
Bruchsal

Biskup Spiry
Okres sprawowania

1719–1743

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

15 sierpnia 1720

Sakra biskupia

24 lutego 1721

Kreacja kardynalska

30 stycznia 1713
Klemens XI

Kościół tytularny

S. Nicola in Carcere
S. Pancrazio
S. Maria della Pace

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 lutego 1721

Konsekrator

Johann Edmund Gedult von Jungenfeld

Współkonsekratorzy

Johann Baptist Gegg
Johann Joachim Hahn

Damian Hugo Philipp von Schönborn (ur. 19 września 1676 w Moguncji, zm. 19 sierpnia 1743 w Bruchsalu) – niemiecki kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 września 1676 roku w Moguncji, jako syn Melchiora Friedricha von Schönborna i Marii Sophii von Boineburg[1]. Studiował na uniwersytetach w Moguncji i Lowanium, a także wstąpił do zakonu krzyżackiego[1]. 30 stycznia 1713 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała diakona została ogłoszona na konsystorzu 29 maja 1715 roku i nadano mu diakonię San Nicola in Carcere[2]. 21 lipca 1716 roku został wybrany biskupem koadiutorem Spiry, a 5 października wybór został zatwierdzony przez Stolicę Piotrową[1]. Trzy lata później zsukcedował diecezję[2]. 15 sierpnia 1720 roku przyjął święcenia kapłańskie, a 24 lutego 1721 roku – sakrę[2]. 10 września 1721 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny San Pancrazio[2]. W 1722 roku został wybrany biskupem koadiutorem Konstancji, a rok później wybór został zatwierdzony przez papieża[2]. W 1740 roku przejął władzę w diecezji, jako pełnoprawny biskup[2]. Pod jego rządami diecezja rozkwitła, choć zostało to przerwane wojną o sukcesję polską w latach 1733–1735[1]. W 1722 roku rozpoczął pracę nad odbudową pałacu biskupiego w Bruchsalu, który zaprojektował Maximilian von Welsch[1]. Ponieważ zignorował prośby o rekonstrukcję pałacu w Spirze, popadł w konflikt z tamtejszą kapitułą katedralną[1]. W sporze tym interweniowali: arcybiskup, wuj kardynała oraz brat kardynała, dziekan kapituły[1]. Sprawa została oddana do Kurii RzymskiejBenedykt XIII wezwał kardynała do poddania się, a Karol VI anulował jurysdykcję kapituły[1]. Następnie Schönborn zwrócił się o opinię prawną do Uniwersytetu w Lowanium. Ostatecznie nie udało się rozwiązać sporu, jednak sąd stanął po stronie kardynała, ze względu na jego kontakty z kurią papieską[1]. Zmarł 19 sierpnia 1743 roku w Bruchsalu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Damian Hugo Philipp von Schönborn. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  2. a b c d e f g Damian Hugo Philipp von Schönborn. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).