Przejdź do zawartości

Decymus Juniusz Brutus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Decimus Juniusz Brutus, Decimus Iunius Brutus (85 p.n.e.43 p.n.e.) – żołnierz i polityk, podwładny i zaufany Juliusza Cezara.

W 44 p.n.e. uczestniczył w spisku na jego życie jako jeden z zamachowców. Był drugim, po Oktawianie, spadkobiercą w testamencie Cezara[1]. W 43 p.n.e. walczył z Markiem Antoniuszem pod Mutiną. Po porażce został z jego rozkazu zamordowany.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maria Jaczynowska, Marek Stępień, Danuta Musiał: Historia starożytna. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 486.