Przejdź do zawartości

Diacyloglicerole

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ogólna struktura diacylogliceroli. R oznacza resztę acylową
Przykładowy diacyloglicerol: 1-palmitoilo-2-oleoilo-glicerol

Diacyloglicerole lub diacyloglicerydy (DAG, 1,2-diacyloglicerol) to organiczne związki chemiczne z grupy glicerydów w których dwie z trzech grup hydroksylowych glicerolu zestryfikowane są resztami kwasów tłuszczowych.

Stosowane są jako emulgatory w przemyśle spożywczym, np. w wypiekach, lodach, gumie do żucia i in.

DAG jako informator II rzędu w komórce powstaje z difosforanu fosfatydyloinozytolu (fosfolipidu będącego składnikiem błony komórkowej). Reakcję katalizuje Fosfolipaza C i powstaje w niej, oprócz DAG, również trisfosforan inozytolu – inny ważny informator II rzędu.

Powstały diacyloglicerol aktywuje w cytoplazmie kinazę C i otwiera kanały jonowe dla jonów Na+ i H+ – przyczynia się w ten sposób do wzrostu pH cytoplazmy. Przy udziale jonów Ca2+ uwolnionych przez trisfosforan inozytolu aktywuje również kinazę białkową C w błonie komórkowej (lub kinazę białkową M znajdującą się w cytoplazmie), która przez fosforylację kontrolowanych przez nią białek modyfikuje ich działanie (aktywuje lub dezaktywuje je).

Rola biologiczna:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wojciech Sawicki: Histologia. Warszawa: PZWL, 2008.
  • Edward Bańkowski: Biochemia: podręcznik dla studentów uczelni medycznych. Wrocław: Urban & Partner, 2004, s. 262, 579. ISBN 83-89581-10-8.