Przejdź do zawartości

Dynastia Angelosów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dynastia Angelosów – bizantyński ród panujący w Cesarstwie Bizantyńskim w latach 1185-1204, Epirze 1204-1318, cesarstwie Tesaloniki 1227-1246 i Tesalii 1271-1318.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzili z arystokratycznej rodziny z Filadelfii, spokrewnionej z Komnenami. Doszli do władzy po niefortunnym panowaniu Andronika I Komnena. Ich panowanie w Bizancjum charakteryzowało się korupcją, uciskiem fiskalnym i naporem ze strony drugiego państwa bułgarskiego. Konsekwencją kryzysu była obca interwencja w postaci IV krucjaty. Po upadku Konstantynopola w 1204 Angelosowie utrzymali władzę w Epirze - przybierając nazwisko Angelos Komnen Dukas (Komnenodukasi). Mając ambicje cesarskie rozciągnęli władzę na Tesalonikę. 9 marca 1230 roku Teodor Angelos Dukas Komnen został pokonany przez Bułgarów w bitwie pod Kłokotnicą. Oznaczało to kres ekspansywnej polityki Angelosów na ziemiach greckich. Tesalonika została w 1246 włączona do Cesarstwa Nicei. Członkowie dynastii panowali w Epirze i Tesalii do 1318.

Cesarze Bizantyńscy

[edytuj | edytuj kod]

Władcy Epiru

[edytuj | edytuj kod]

Cesarze i despoci Tesaloniki

[edytuj | edytuj kod]

Władcy Tesalii

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]