Dyskusja:Emil Sajfutdinow

Jaka poprawna pisownia? - Emil Sajfutdinow czy Emil Sajfutdinov?

Pisownia nazwiska przez V - strona Polonii Bydgoszcz --Stanley1986 00:35, 17 sie 2006 (CEST)[odpowiedz]

Na stronie nazwisko jest napisane przez "v", ale jest napisane z błędem. Wg poprawnej transliteracji rosyjską literę "в" tłumaczy się jak polskie "w" a nie "v". Kiedy napisalibyśmy "Emil Sajfutdinov" to tak, jakbyśmy napisali "Vladimir Putin" (Władimir Putin). Szoltys [DIGA]

Nieprawda, zgodnie z transliteracją mamy "V", Vladimir jest prawidłowy (ale tu zastosowano nie transliterację, a transkrypcję). Patrz tu. Pozdrawiam Andrzej z Helu ^LIST 17:21, 18 sie 2006 (CEST)[odpowiedz]

Książka pt. "Zasady pisowni polskiej i interpunkcji ze słownikiem ortograficznym" S. Jodłowskiego i W. Taszyńskiego każe w takich wypadkach zawsze stosować W. Ostatnio jednak nasila się tendencja do zapisu w formie zanglicyzowanej. (Najbardziej absurdalnym tego przykładem, jaki spotkałem jest forma "Usenko" zamiast "Juszczenko"). Безграмотный

Sądzę, że nazwisko zapisano w wersji angielskiej, popularnej obecnie w Rosji (dawniej dominował zapis francuski z "ff", zamiast "v"). W Polsce z zasady zapisujemy wszystkie nazwiska rosyjskie z końcówką "-ow", a nie "-ov" (bo litera "V" nie istnieje w polskim alfabecie). Pozdrawiam SETI3 18:44, 18 sie 2006 (CEST)[odpowiedz]

Jeżeli hasło Emil Sajfutdinow przeniesiemy do Emil Sajfutdinov, to proponuję też przenieść:

• hasło Dmitrij Wasiliew do Dmitri Vassiliev
• hasło Alaksandar Łukaszenka do Alexandr Lukashenka
• hasło Denis Korniłow do Denis Kornilov
• hasło Maksim Anisimow do Maxim Anisimov
• hasło Pietr Czadajew do Petr Chaadaev
• hasło Wiktor Janukowycz do Victor Yanukovych
• hasło Adam Małysz do Adam Malysz lub Adam Malysh

Widać więc w 100%, że nie ma sensu tego robić. Szoltys [DIGA]

Przy zapisie rosyjskich nazwisk stosuje się transkrypcję, a nawet transkrypcję z dodatkowym spolszczeniem. Transliterację stosuje się w tekstach ciągłych pisanych grażdanką, gdzie jedną literę cyrylicką oddaje się przez jedną literę (lub czasem dwie) alfabetu łacińskiego.

Uwaga! 1) W standartowej przyjętej przez większość slawistów transliteracji dla oznaczania niektórych spółgłosek stosuje się m.in. grafemy ze znakami diakrycznymi spotykanymi w jęz. czeskim.

2) Transliteracji nie stosuje się raczej w pisaniu pojedynczych nazw własnych, ale w tekstach ciągłych.

3) Transliteracja w odróżnieniu od transkrypcji rości sobie pretensje do uniwersalności - nie ma transliteracji "na jakiś język", jest po prostu transliteracja; natomiast jest transkrypcja nazwisk rosyjskich na polski, na niemiecki, angielski, francuski itd.

4) Spotykałem też inne typy transliteracji z rosyjskiego, które różnią się od tej standartowej niuansami (np. x zamiast ch - wtedy np. Михаил transliteruje się Mixail zamiast standartowego Michail)

Przykład transliteracji (Pesn' o veščem Olege Aleksandra Sergeeviča Puškina):

Kak nyne sbirajetsja veščij Oleg

Otmstit' nerazumnym Chazaram

Ich sëla i nivy za bujnyj nabeg

Obrёk on mečëm i požarom.

S družinoj svojej, v caregradskoj strane,

Knjaz' po polju jedet na vernom kone.

Wracając do nazwisk, to stosujemy transkrypcję na polski, a niekiedy nawet spolszczenie. Jednak trzeba mieć "ucho", żeby wiedzieć, kiedy zastosować spolszczenie, a kiedy nie. Na przykład:

Nazwisko rosyjskie Евгений Мравинский

Transkrypcja bez spolszczenia: Jewgienij Mrawinskij

Transkrypcja ze spolszczeniem końcówki -ski: Jewgienij Mrawinski (i tak jest najlepiej!)

Spolszczenie przesadne: Eugeniusz Mrawiński (w czasach przedwojennych analogicznie spolszczano nazwiska i imiona rosyjskie; dziś to już trącąca myszką maniera)

Transliteracja: Jevgenij Mravinskij (ale powtarzam, nie transliteruje się pojedynczych imion własnych).

Takie formy jak Alexandr Lukashenka, Victor Yanukovych, Petr Chaadaev to nie jest transliteracja, ale transkrypcja na angielski. W transkrypcji na francuski byłoby Tchaadaév, na niemiecki Tschaadajeff itd. W żadnym wypadku forma angielska nie może być uprzywilejowana, chyba że mowa np. o nazwisku osoby pochodzenia rosyjskiego, która przez długi czas mieszka na terenie anglojęzycznym albo uległa asymilacji.

Uwaga jeszcze jedna: ten słynny Piotr Czaadajew (rosyjski filozof-okcydentalista) pisze się przez podwójne a, natomiast ten sportowiec o którym jest artykuł w Wikipedii widocznie przez 1 a...Odoaker 23:43, 18 sie 2006 (CEST)[odpowiedz]

A nie dałoby rady wykluć z tego jakiś oficjalnych zaleceń czy innej meta-strony? Tu ciężko trafić, a zagadnienie ważkie. Pomyślcie, Bocianski 23:47, 18 sie 2006 (CEST)[odpowiedz]

Oczywiście, że Sajfutdinow! Angielska maniera pisania z użyciem "v" ma dwa źródła: 1. Moda na bezkrytyczne małpowanie angielszczyzny, 2. Coraz słabsza znajomość rosyjskiego wśród młodego pokolenia. --Mchpro 09:47, 22 sie 2006 (CEST)[odpowiedz]

• Dla rozwiania wszelkich wątpliwości oto zasady transkrypcji j. rosyjskiego ze strony PWN. Zapis Емил Сайфутдинов transkrybujemy tylko i wyłącznie jako Jemił Sajfutdinow. —dkc
• Żaden kibic żużlowy nie wie, kto to jest Jemił. W świecie żużlowym nazywa się go Emilem. Nie zawsze artykuł nazywa się tak jak osoba: patrz choćby amerykańskich senatorów (stosuje się zdrobnienie imienia). Info o "Jemiłu" znajduje się w artykule, ale nazwa powinna być użytkowa, a nie, że we wszystkich artykułach linkuje się do Emil, a potem redirect do Jemił. Stanisław J. Radziński ^??? 14:30, 4 gru 2006 (CET)[odpowiedz]

Przepraszam, że się nie wypowiedziałem wcześniej, nie wiem, czy temat wciąż aktualny. Z racji pochodzenia (0,375) rosyjskiego i dawnego zaproszenia pozwolę sobie: uważam, że poprawnie byłoby oprzeć się na polskich imionach i polskiej transkrypcji nazwisk, tj. Емил Сайфутдинов to Emil Sajfutdinow, a nie żaden Jemił. Zachowywanie imion własnych (w tym nazw własnych) w oryginalnym brzmieniu wprowadza nieraz zamieszanie, choćby dlatego, że język polski nie dysponuje odpowiednim aparatem fonetycznym, żeby niektóre nazwy poprawnie wypowiedzieć. Podam tu przykład, który ewidentnie wprowadził bałagan: Ali Pasza z Tepeleny - podano, że zginął w klasztorze Pandalimonos, podczas gdy chodzi o klasztor Świętego Pantalejmona. Jest to święty prawosławny, którego imię Grecy wymawiają po swojemu, a Rosjanie - po swojemu. W tym samym artykule występuje ważne dla tej historii miasto Janina (nazwa w starej transkrypcji polskiej), podczas gdy oryginalna nazwa w transliteracji to Ioannina (też po polsku stosowana w transkrypcji jako Joannina). Oczywiście, nie wszystkie imiona dają się przełożyć wprost, przekład niektórych nie ma sensu, ale na to dysponujemy pewną tradycją i powinniśmy ją wykorzystać. W przypadku imion rosyjskich praktycznie nie ma z tym problemów, bo języki są sobie bliskie i transkrypcja ma ponad stuletnią tradycję.

No dobrze, powiedziałem, co wiedziałem, a dla uniknięcia bałaganu uprzejmy autor winien po prostu tworzyć od razu przekierowania na wszelkie znane mu wersje zapisu nazwy, choćby do zapisu, który on osobiście uważa za poprawny. W ten sposób będzie wilk syty i owca cała. Pozdrawiam flamenco108 (dyskusja) 09:12, 9 lut 2012 (CET)[odpowiedz]