Przejdź do zawartości

Elinor Glyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elinor Glyn
Ilustracja
Elinor Glyn
Imię i nazwisko przy narodzeniu

Elinor Sutherland

Data i miejsce urodzenia

17 października 1864
Jersey

Data i miejsce śmierci

23 września 1943
Londyn

Zawód

scenarzystka, pisarka

Współmałżonek

Clayton Glyn

Lata aktywności

1898–1940

Elinor Glyn, z domu Sutherland[1] (ur. 17 października 1864 w Jersey, zm. 23 września 1943 w Londynie)[2][3]brytyjska powieściopisarka, scenarzystka, dziennikarka. Twórczyni pojęcia It-girl.

Siostra Lucy Duff-Gordon[2].

Biografia

[edytuj | edytuj kod]
Czarno-białe zdjęcie. Na pierwszym planie dwóch mężczyzn i dwie kobiety stojących w rzędzie obok siebie. Od lewej: mężczyzna w szarym garniturze z krawatem, kobieta w długiej wieczorowej sukni z diademem, kobieta w długiej sukni, z włosami zakrytymi szalem oraz mężczyzna w ciemnym garniturze. Wszyscy patrzą w obiektyw, lekko się uśmiechają. Za nimi widać eleganckie wnętrze
Od lewej John Francis Dillon, Pauline Starke, Elinor Glyn i Smedley Butler

Elinor Sutherland urodziła się 17 października 1864 roku. Po śmierci ojca jej rodzina żyła w ubóstwie, z którego wyprowadziło ją dopiero powtórne małżeństwo jej matki[3]. Elinor nie odebrała systematycznego wykształcenia, jednak od dzieciństwa była zapaloną czytelniczką[4]. Wychowanie w biedzie, urozmaicanej jedynie prezentami od zamożnych krewnych, sprawiło, że Elinor imponowało życie zamożnych ludzi. W 1892 roku poślubiła Claytona Glyna, co podniosło jej status materialny, samo jednak małżeństwo było dla niej rozczarowaniem, głównie z powodu niewierności męża[3][1].

Od 1898 roku Glyn rozpoczęła pisanie tekstów o modzie do czasopisma Scottish Life[3]. Następnie w 1900 roku opublikowała powieść epistolarną The Visits of Elizabeth, którą choć krytycy uznali za skandaliczną to okazała się sukcesem[4][1]. Rozgłos przyniosła jej powieść z 1907 roku pt. Trzy tygodnie[3], która opowiada o tajemniczej kobiecie uwodzącej młodszego mężczyznę. Książka stała się bestsellerem (na świecie sprzedano ponad dwa miliony egzemplarzy) i skandalem, gdyż w historii to kobieta była aktywną uwodzicielką i to po jej stronie znajdowała się inicjatywa w tym romansie. Sławę zyskał też fragment opisujący scenę miłosną rozgrywającą się na tygrysiej skórze[1]. Po publikacji książki Glyn udała się w podróż promocyjną do Stanów Zjednoczonych[2], która później zainspirowała ją do napisania książki Elizabeth Visits America, czyli sequelu The Visits of Elizabeth[1].

W czasie I wojny światowej była korespondentką wojenną[3]. Była również jedną z dwóch kobiet-dziennikarek obecnych podczas podpisania traktatu wersalskiego[1]. Po 1916 roku Glyn zaczęła mieć problemy finansowe, które pogłębiła śmierć jej męża[4].

W 1920 roku Glyn została zaproszona do Hollywood przez wytwórnię Famous Players-Lasky, która zaoferowała jej stawkę 10 tys. dolarów za scenariusz[5]. W Hollywood przedstawiała się jako Madame Glyn[2]. Była scenarzystką m.in. The Great Moment (1921, reż. Sam Wood) czy Beyond the Rocks (1922, reż. Sam Wood)[2].

W 1922 roku przeszła do wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer. Wśród scenariuszy, które napisała był m.in. scenariusz do adaptacji Trzech tygodni, przy którym pracowała także jako konsultantka. W 1927 roku napisała scenariusz do filmu It, na podstawie opowiadania jej autorstwa, publikowanego w Cosmopolitan (w filmie zagrała Clara Bow). Opowiadanie i film popularyzują koncept tego (ang. It), czyli szczególnej, pociągającej, magnetycznej właściwości niektórych osób[2]. It spopularyzowało się w tamtym czasie jako określenie na seksapil[1]. Glyn zaczęła publikować artykuły w prasie, na temat miłości i tego, w jaki sposób wykorzystywać it[5].

W 1929 roku opuściła Stany Zjednoczone, głównie z powodu znacznych zaległości podatkowych[5]. W Wielkiej Brytanii, w której nie była tak ceniona jak w Ameryce, próbowała zaistnieć jako producentka filmowa. Założyła firmę Elinor Glyn Productions Ltd. i sprowadziła z USA Charlesa Roshera (operatora) i Edwarda Knoblocka (scenarzystę). Wyprodukowała Knowing Men i The Price of Things. Choć Glyn była przekonana, że jej doświadczenie z Hollywood przekuje się w sukces na rynku brytyjskim to oba filmy okazały się klapą. Knowing Men był filmem tak źle przyjętym, że Knoblock próbował zatrzymać jego dystrybucję, obawiając się, że zaszkodzi on jego reputacji[2]. Glyn porzuciła karierę w przemyśle filmowym i zajęła się pisaniem do prasy oraz powieściopisarstwem[1]. W 1936 roku opublikowała swoją autobiografię Romantic Adventure[5].

Zmarła w 1943 roku w Londynie[3].

Wybrana twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Scenariusze

[edytuj | edytuj kod]
  • The Great Moment (1921)
  • Beyond the Rocks (1922)
  • The World’s Stage (1922)
  • Trzy tygodnie (1924)
  • How to Educate a Wife (1924)
  • Miraże szczęścia (1924)
  • Man and Maid (1925)
  • The Only Thing (1925)
  • Soul Mates (1925)
  • Love’s Blindness (1926)
  • Ritzy (1926)
  • It (1927)
  • Mad Man and the Moment (1929)
  • Such Man are Dangerous (1930)
  • Knowing Man (1930)[5]

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
  • The Visits of Elizabeth (1900)
  • Three weeks (1907)
  • Elizabeth Visits America (1909)
  • His Hours (1910)
  • The Career of Katherine Bush (1916)
  • Third Eye (1940)[4][1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Ashlie Sponenberg, Encyclopedia of British Women’s Writing 1900–1950, Springer, 1 marca 2006, ISBN 978-0-230-37947-3 [dostęp 2020-03-15] (ang.).
  2. a b c d e f g Elinor Glyn – Women Film Pioneers Project [online], wfpp.columbia.edu [dostęp 2020-03-15].
  3. a b c d e f g Denise Lowe, An encyclopedic dictionary of women in early American films, 1895-1930, New York: Haworth Press, 2005, s. 247, ISBN 978-1-84972-291-9, OCLC 234077475 [dostęp 2020-03-15].
  4. a b c d Elinor Glyn, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-03-15] (ang.).
  5. a b c d e Denise Lowe, An encyclopedic dictionary of women in early American films, 1895-1930, New York: Haworth Press, 2005, s. 248, ISBN 978-1-84972-291-9, OCLC 234077475 [dostęp 2020-03-15].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]