Przejdź do zawartości

Fiodor Geismar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiodor Geismar
Friedrich Caspar von Geismar
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1783
Ahlen

Data i miejsce śmierci

10 maja 1848
Petersburg

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

wojny napoleońskie
powstanie listopadowe

Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order „Pour le Mérite”

Fiodor Geismar niem. Friedrich Caspar von Geismar, ros. Фёдор Клементьевич Гейсмар (ur. 12 maja 1783 w Ahlen, Westfalia, zm. 10 maja 1848 w Petersburgu) – generał rosyjski, baron.

Z pochodzenia Austriak. W armii rosyjskiej od 1805. Uczestniczył w kampaniach napoleońskich w latach 18051807 i 18121813. W 1821 został dowódcą kirasjerów. Tłumił powstanie dekabrystów w 1825 roku. W wojnie z Turcją w latach 18281829 walczył pod Borejszą.

Podczas powstania listopadowego w 1831 dowodził rosyjską II dywizją strzelców konnych. Od lutego 1831 roku stacjonował ze swoim wojskiem w Seroczynie, gdzie miał stoczyć bitwę z powstańcami, których dowódcą był generał Józef Dwernicki. Do bitwy, którą przegrali Rosjanie, doszło 14 lutego 1831 roku pod Stoczkiem. Następnie został dowódcą straży przedniej korpusu generała Grigorija Rosena i walczył w bitwach pod Iganiami i Wawrem. Uczestniczył w szturmie na Warszawę, gdzie zdobył jedną z redut znaną jako "Reduta Ordona", gdzie został ciężko ranny w wyniku wybuchu magazynu artyleryjskiego. W późniejszych latach, aż do roku 1840, dowodził rosyjskim I korpusem piechoty. Był odznaczony Orderem Świętego Jerzego IV klasy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 4. W: Гейсмар, Федор Клементьевич. T. 82. Sankt Petersburg: 1890—1907, seria: Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona.