Przejdź do zawartości

Francesco Forte (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Forte
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1929
Busto Arsizio

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 2022
Turyn

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, publicysta, polityk

Francesco Forte (ur. 11 lutego 1929 w Busto Arsizio[1], zm. 1 stycznia 2022[2] w Turynie[3]) – włoski nauczyciel akademicki, publicysta, polityk, deputowany, w latach 1982–1986 minister.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo na Uniwersytecie w Pawii, kształcił się zwłaszcza w zakresie prawa finansowego[4]. Zajął się działalnością akademicką. Pracował na Uniwersytecie Mediolańskim, na Uniwersytecie Turyńskim objął stanowisko kierownika katedry finansów publicznych (zastępując Luigiego Einaudiego), był też profesorem na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”[4][5]. Autor około 35 książek i kilkuset artykułów naukowych[4]. Pełnił funkcję wiceprezesa koncernu Eni (1971–1975) i dyrektora szkoły podyplomowej tego przedsiębiorstwa (1966–1981)[6]. Był publicystą ekonomicznym włoskich gazet, m.in. „Il Giorno”, „L’Espresso”, „Il Sole 24 Ore” i „Il Foglio[5][6]. Przewodniczył towarzystwu naukowemu SIEDS (1983–1985)[6] oraz organizacji International Atlantic Economic Society (1984–1985)[7].

Działał we Włoskiej Partii Socjalistycznej, do początku lat 80. był głównym ekonomistą partii[5]. W latach 1979–1987 wykonywał mandat posła do Izby Deputowanych VIII i IX kadencji. Od grudnia 1982 do sierpnia 1983 pełnił funkcję ministra finansów w rządzie Amintore Fanfaniego. Następnie do maja 1985 zajmował stanowisko ministra bez teki w gabinecie Bettina Craxiego, odpowiadając za koordynowanie polityki wspólnotowej. Przeszedł następnie na urząd podsekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych, pozostał na nim także w drugim rządzie lidera socjalistów. Funkcję tę pełnił do 1987, od tegoż roku do 1994 wchodził w skład Senatu X i XI kadencji[1]. W latach 1988–1991 był burmistrzem miejscowości Bormio[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Francesco Forte. camera.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
  2. Francesco Forte è morto. Ex ministro governi Fanfani e Craxi firma de Il Sussidiario. ilsussidiario.net, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-01]. (wł.).
  3. È morto Francesco Forte, ex ministro delle Finanze con Fanfani. repubblica.it, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-01]. (wł.).
  4. a b c Francesco Forte. rubbettinoeditore.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
  5. a b c d Francesco Forte è il nuovo superconsulente del comune. varesenews.it, 14 lipca 2012. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
  6. a b c Fòrte, Francesco. treccani.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
  7. Former Presidents of the IAES. iaes.org. [dostęp 2021-09-30]. (ang.).