Przejdź do zawartości

Franciszek Gesing

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Gesing
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1904
Orłów

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1982
Warszawa

Członek Rady Państwa
Okres

od 24 czerwca 1965
do 27 czerwca 1969

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Członek Rady Państwa
Okres

od 22 czerwca 1971
do 28 marca 1972

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Grób Franciszka Gesinga i jego żony Jadwigi na Powązkach Wojskowych w Warszawie

Franciszek Gesing (ur. 18 stycznia 1904 w Orłowie, zm. 14 lutego 1982 w Warszawie) – polski działacz ruchu ludowego, prawnik i ekonomista. Poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, członek Rady Państwa (1965–1969, 1971–1972).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Romana i Józefy, brat Romana. Studiował na Politechnice Lwowskiej i na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (ukończył studia w 1937). Od 1930 członek Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” od 1931 Stronnictwa Ludowego, w trakcie studiów we Lwowie prezes Polskiej Akademickiej Młodzieży Ludowej. Od 1930 do 1935 prowadził sekretariat wojewódzkiego zarządu „Wici” we Lwowie.

Od 1945 członek Polskiego Stronnictwa Ludowego i następnie Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Był członkiem najwyższych władz ZSL, w latach 1956–1973 członkiem Naczelnego Komitetu, w latach 1962–1973 członkiem Prezydium NK, w latach 1971–1973 wiceprezesem NK, w latach 1972–1973 członkiem Sekretariatu NK, od 1973 przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej ZSL. Ponadto w latach 1957–1962 kierował jako prezes Wojewódzkim Komitetem ZSL w Krakowie.

W okresie okupacji brał udział w konspiracji (członek SL „Roch”), był Powiatowym Delegatem Rządu RP w Przemyślu. W latach 1946–1952 pracował w Krakowie w bankowości, w latach 1953–1956 kierownik działu planowania w Wydawnictwie Literackim w Krakowie. W 1958 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu[1]. W latach 1962–1971 prezes Zarządu Głównego Centralnego Związku Kółek Rolniczych. W latach 1965–1969 i 1971–1972 członek Rady Państwa.

Od 1961 (do końca życia) poseł na Sejm III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, kierował komisjami sejmowymi – Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego (1965–1972) oraz Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (1972–1980). Przez trzy pierwsze kadencje reprezentował okręg Chrzanów, a przez trzy kolejne (od 1972) okręg Kraków.

Jego żoną była Jadwiga Gesing (1920–2002). Został pochowany z honorami na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B 32 rz. Tuje m. 8)[2]. W pogrzebie udział wzięli m.in. marszałek Sejmu Stanisław Gucwa, zastępca przewodniczącego Rady Państwa Zdzisław Tomal oraz wicepremier, prezes Naczelnego Komitetu ZSL Roman Malinowski, który wygłosił przemówienie pożegnalne w imieniu władz ZSL nad otwartą mogiłą[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Trybuna Robotnicza”, nr 4 (4350), 7 stycznia 1958, s. 2
  2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie
  3. Pogrzeb Franciszka Gesinga, „Trybuna Robotnicza”, nr 36 (12 650), 19 lutego 1982, s. 2
  4. M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1299
  5. M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411
  6. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]