Przejdź do zawartości

Frumar (władca Swebów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Frumar, znany też jako Frumariusz (data narodzin nieznana, zmarł w 464 roku) był swebskim wodzem, następcą Maldrasa zamordowanego w 460 roku. Podobnie jak był wodzem tylko dla Swebów zamieszkujących tereny Luzytanii[1], galicyjski Swebowie mieli własnego wodza, Rechimunda.

W 464 roku w wyniku akcji podjętej przez dwóch rzymskich możnych, Ospinia i Askaniusza tereny Luzytanii opuściła wizygocka armia[1]. Wizygoci przebywali tu na prośby Rzymu w celu ochrony pustoszonych przez Frumara miast i wsi. Frumar kontynuował bowiem politykę łupienia rdzennej ludności, zapoczątkowaną przez Maldrasa. Wobec odwrotu Wizygotów Swebowie mieli wolną rękę i zaatakowali i spustoszyli Aquae Flaviae, rzymskie miasto na terenie obecnej Portugalii. Oprócz łupów wziął również jeńców w tym biskupa i kronikarza Hydacjusza, który jak się zdaje był w opozycji do Ospinia i Askaniusza[1]. Biskup odzyskał wolność dopiero po trzech miesiącach mimo iż jego przeciwnicy namawiali Frumara aby nie wypuszczał Hydatiusza. Wydaje się, że to właśnie w czasie rządów Frumara rzymska arystokracja zaczęła na szeroką skalę współpracować z germańskimi przybyszami[1]. Frumar zmarł w 464 roku a jego następcą został Remismund, który w końcu zjednoczył podzielonych Swebów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Thompson Edward Arthur, Romans and Barbarians: The Decline of the Western Empire, Wydawnictwo Uniwersytetu Wisconsin, 2002
  • Thompson Edward Arthur, The Conversion of the Spanish Suevi to Catholicism w: Visigothic Spain: New Approaches, edycja Edward James, Wydawnictwo Uniwersytetu Oxford, 1980

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Thompson Edward Arthur, Romans and Barbarians: The Decline of the Western Empire, Wydawnictwo Uniwersytetu Wisconsin, 2002