Przejdź do zawartości

Godło Indonezji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Godło Indonezji
Ilustracja
Informacje
Wprowadzono

11 lutego 1950

Dewiza

"W różnorodności siła"

Godło Indonezji – jeden z oficjalnych symboli Indonezji.

Głównym elementem godła jest złoty orzeł Garuda. Na piersi orła znajduje się tarcza z pięcioma polami zawierającymi symbole pięciu zasad, jakie w zamyśle działaczy niepodległościowych miały leżeć u podstaw budowy i funkcjonowania państwa indonezyjskiego (pancasila):

  • W centrum owej tarczy znajduje się pole na którym umieszczona została złota gwiazda, symbolizująca wiarę w Boga;
  • W lewym górnym rogu znajduje się głowa dzikiego bawołu bantenga. Symbolizuje on suwerenność i niezależność Indonezji[1];
  • W prawym górnym rogu umieszczono wizerunek drzewa, oznaczającego jedność narodu;
  • W lewej dolnej części tarczy znajdują się stylizowane wizerunki ryżu i bawełny symbolizujące sprawiedliwość społeczną oraz równość kobiet i mężczyzn;
  • W prawej dolnej część tarczy znajduje się łańcuch złożony z 10 okrągłych i 10 kanciatych ogniw; jest to symbol humanitaryzmu i społeczeństwa.

Orzeł w łapach trzyma wstęgę z dewizą państwa: Bhinneka Tunggal Ika, co w języku starojawajskim oznacza „W różnorodności siła”.

Orzeł posiada po 17 piór u skrzydeł, 8 piór w ogonie, a w szyi 45. Liczby te symbolizują datę 17 sierpnia 1945 r., tj. dzień proklamowania niepodległości przez Indonezję, którego rocznica jest obchodzona jako święto państwowe.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Wrona, Ssaki (2). Zwierzęta na flagach i w herbach państw, „Aura” (nr 12), 2005, s. 32–33.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]