Przejdź do zawartości

Harmony (ISS)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harmony
Ilustracja
Inne nazwy

Node 2

Zaangażowani

Włochy Thales Alenia Space
Unia Europejska ESA
Stany Zjednoczone NASA

Rakieta nośna

Discovery (STS-120)

Miejsce startu

Centrum Kosmiczne im. Johna F. Kennedy'ego, USA

Opis
Komponent stacji

ISS

Typ elementu

łącznik

Konstrukcja bazowa

Unity

Czas trwania misji
Start

23 października 2007 (15:38 UTC)

Dokowanie

26 października 2007

Wymiary
Długość

7,4 m

Średnica

4,4 m

Masa całkowita

14 288 kg

Pojemność hermetyzowana

75,5 m3

Node 2 podczas montażu (NASA)
Wnętrze modułu Harmony

Harmony (Node 2) – jeden z trzech modułów spełniających funkcję korytarzy łączących ze sobą inne, laboratoryjne moduły Międzynarodowej Stacji Kosmicznej[1].

Node 2 skonstruowany przez Europejską Agencję Kosmiczną dla NASA, stanowi rozgałęźnik pomiędzy trzema modułami: amerykańskim Destiny, europejskim Columbusem i japońskim Kibō.

Ma kształt walca z sześcioma węzłami połączeniowymi[1]. W stosunku do bliźniaczego Node 1 (Unity) jest niewiele dłuższy, jednocześnie ma taką samą średnicę[1]. Harmony posiada na pokładzie regały zawierające instrumenty odpowiedzialne za przetwarzanie energii elektrycznej i przesyłanie jej do modułów JEM "Kibō" i Columbus[1].

Harmony został umieszczony na orbicie w październiku roku 2007 w ramach misji STS-120 wahadłowca Discovery (misja montażowa 10A). Podczas misji, poprzez jeden ze swych węzłów horyzontalnych, Harmony przyłączony został tymczasowo do modułu Unity[2]. 14 listopada 2007 moduł został przemieszczony i podłączony do laboratorium Destiny[2]. Z kolei do drugiego głównego węzła horyzontalnego podłączony został PMA-2 (Pressurized Mating Adapter 2). Do pozostałych dwóch horyzontalnych portów dołączone są japońskie laboratorium JEM Kibō oraz europejskie laboratorium Columbus. Do górnego węzła miał być przyłączony anulowany moduł CAM[1], w 2015 przyłączono do niego adapter cumowniczy PMA-3. Dolny węzeł używany jest jako wejście do kontenerów MPLM (do 2011 ze względu na wycofanie promów kosmicznych), pojazdów HTV Kounotori, jest również miejscem dokowania statków Cygnus i Dragon.

Na podstawie porozumienia pomiędzy NASA i ESA, Node 2 zbudowała włoska spółka Alenia Spazio (obecnie Thales Alenia Space), w swoim ośrodku w Turynie.

Dane techniczne[2]

[edytuj | edytuj kod]
  • Długość: 7,067 m
  • Średnica: 4,216 m
  • Masa startowa: 14 500 kg
  • Masa na orbicie: 14 787 kg

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Moduły stacji. [w:] International Space Station [on-line]. [dostęp 2014-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-16)]. (pol.).
  2. a b c Node-2. [w:] International Space Station ESA-HSO-COU-005 [on-line]. ESA. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]