Przejdź do zawartości

Harold Barron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harold Barron
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1894
Berwyn

Data i miejsce śmierci

5 października 1978
San Francisco

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Antwerpia 1920 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)

Harold Earl Barron (ur. 29 sierpnia 1894 w Berwyn w Pensylwanii, zm. 5 października 1978 w San Francisco[1]) – amerykański lekkoatleta (płotkarz), wicemistrz olimpijski z 1920.

Zdobył srebrny medal w biegu na 110 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1920 w Antwerpii za Earlem Thomsonem z Kanady[1].

Był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 120 jardów przez płotki w 1917 i 1920[2], a także akademickim mistrzem USA (NCAA) w 1922[3]. Był również halowym mistrzem USA w biegu na 70 jardów przez płotki w 1918, 1921 i 1922[4] oraz akademickim mistrzem (IC4A) w 1922[1].

W 1917 ustanowił rekord życiowy w biegu przez płotki na dystansie 120 y wynikiem 15,0 s[1].

Ukończył studia na Pennsylvania State University. Później pracował jako trener[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Hal Barron [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-13] (ang.).
  2. United States Championships (Men 1876-1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2013-11-14] (ang.).
  3. NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2013-11-14] (ang.).
  4. United States Indoor Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2013-11-14] (ang.).